Opisano 3 nowe kopalne naczelne z południowej Kalifornii

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Zespół z Uniwersytetu Teksańskiego w Austin opisał 3 nowe gatunki kopalnych naczelnych. Wszystkie zamieszkiwały hrabstwo San Diego w czasach, gdy południową Kalifornię pokrywały bujne lasy tropikalne.

Od lat 30. XX w. w iłowcach i piaskowcach formacji Friars w hrabstwie San Diego odkrywano liczne kopalne naczelne. Zespół paleontologa Stephena Walsha z Muzeum Historii Naturalnej San Diego (SDNHM) zabrał dużą kolekcję takich skamieniałości, ale Walshowi nie udało się opisać wspomnianych 3 okazów przed śmiercią w 2007 r.

Dziesięć lat później studentka Amy Atwater i prof. Chris Kirk podjęli się wyzwania i opisali i nazwali 3 nieznane wcześniej naczelne z grupy Omomyoidea, które żyły 42-46 mln lat temu: Ekwiiyemakius walshi, Gunnelltarsius randalli i Brontomomys cerutti.

Wcześniejsze badania w basenach Gór Skalistych sugerowały, że w środkowym eocenie różnorodność naczelnych spadała, lecz my sądzimy, że w innych lokalizacjach ich liczebność wtedy rosła - opowiada Atwater.

Badając zęby, autorzy publikacji z Journal of Human Evolution stwierdzili, że nowe omomyidy ważyły od 113 do 796 g. E. walshi, najmniejszy z opisanych gatunków, ważył od 113 do 125 g, można go więc porównać do współczesnych galagowatych. Drugi człon jego nazwy to hołd złożony Walshowi, który zebrał i opracował wiele okazów. Pierwszy człon nawiązuje zaś do nazwy miejsca w języku ludu Kumeyaay; Ekwiiyemak (dosł. "za chmurami") odnosi do położenia źródeł rzek Sweetwater i San Diego.

G. randalli nazwano na cześć Gregga Gunnella, zmarłego kolegi badaczy, eksperta od eoceńskich ssaków, oraz Keslera Randalla, menedżera kolekcji skamieniałości SDNHM. Szacuje się, że ten gatunek ważył 275-303 g i był rozmiarów dzisiejszego lemurka średniego (Cheirogaleus medius).

B. cerutti był duży w porównaniu do innych omomyidów i ważył ok. 719-796 g (przypominał więc współczesne lepilemury). Trudno się więc dziwić, że w pierwszym członie nazwy nawiązano właśnie do wielkości; pochodzi on od greckiego brontē, czyli grzmot. Cerutti to z kolei ukłon w kierunku Richarda Ceruttiego, emerytowanego paleontologa z SDNHM, który zebrał wiele okazów Brontomomys.

« powrót do artykułu