Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy
KopalniaWiedzy.pl

Nie żyje jedyny niedźwiedź polarny urodzony w tropikach

Rekomendowane odpowiedzi

Dwudziestego piątego kwietnia w wieku 27 lat w Singapurze zmarł jedyny urodzony w tropikach niedźwiedź polarny - Inuka. Średnio dzikie samce niedźwiedzi polarnych żyją ponad 10 lat krócej.

Inuka był bardzo popularnym mieszkańcem Singapore Zoo, ale wśród osób zajmujących się ochroną zwierząt i ekologów jego obecność w miejscu o takim klimacie wzbudzała kontrowersje. Po toczącej się wiele lat społecznej dyskusji w 2006 r. władze zoo zadeklarowały, że po Inuce nie pojawią się tam kolejne niedźwiedzie polarne.

Ostatnie badania weterynaryjne wykazały, że samiec cierpiał na zapalenie stawów, a także miał problemy stomatologiczne i zapalenia ucha. Wynikające z zaniku mięśni osłabienie kończyn utrudniało mu poruszanie. Sztywność była zauważalna szczególnie w przypadku tylnych łap. Na domiar złego Inuce starły się poduszki.

Nasza decyzja, by pozwolić Inuce odejść, była podyktowana świadomością, że [związane z zaawansowanym wiekiem] dolegliwości zdrowotne znacząco pogarszały jakość jego życia. Po przekroczeniu punktu, za którym nie byliśmy w stanie zapewnić mu godnego życia, większym dobrem było uwolnienie go od przedłużonego cierpienia - podkreśla Cheng Wen-haur z Wildlife Reserves Singapore.

Gdy mimo wysiłków lekarzy nie udało się poprawić stanu zwierzęcia, zadecydowano, by nie wybudzać go ze znieczulenia ogólnego.

Inuka urodził się 20 grudnia 1990 r. Był 4. niedźwiedziem Singapurskiego Ogrodu Zoologicznego. Samiec mieszkał na klimatyzowanym wybiegu Zamarzniętej Tundry (Frozen Tundra).

Rodzice Inuki - Nanook i Sheba - przybyli do Singapuru w 1978 r. z ogrodów zoologicznych w Winnipeg i Kolonii. Nanook miał 11 miesięcy i został schwytany, a 14-miesięczna Sheba urodziła się w niewoli. Kolejna samica Anana (jak Nanook schwytana w dziczy) przyjechała z Kanady rok później. Zmarła w 1999 r.

Ojciec Inuki przeżył 18 lat. Cierpiał na przewlekłe choroby serca i płuc. Matka dożyła sędziwego wieku 35 lat (zmarła 15 listopada 2012 r.).


« powrót do artykułu

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Podobna zawartość

    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Niedźwiedzie polarne są zagrożone przez zmniejszający się zasięg lodu morskiego w Arktyce, na którym spędzają większość życia. Naukowcy chcieliby badać i nadzorować ten gatunek, by go ocalić. Uczeni z University of Idaho znaleźli unikatową nieinwazyjną metodę identyfikowania niedźwiedzi polarnych. Zamiast stresować je śledząc za pomocą śmigłowców, strzelać środkami usypiającymi i zakładać urządzenia namierzające, amerykańscy uczeni pozyskują DNA niedźwiedzi z... odciśniętych na śniegu śladów łap.
      Na łamach Frontiers in Conservation Science profesor Lisett Waits i badaczka Jennifer Adams z Idaho, we współpracy ze specjalistami z North Slope Borough Department of Wildlife oraz Alaska Department of Fish and Game opisali, w jaki sposób można pozyskać ze śniegu komórki naskórka niedźwiedzi.
      Naukowcy najpierw zeskrobywali cienką warstwę śniegu ze świeżych śladów, a następnie w laboratorium zbierali komórki i analizowali ich DNA. W ten sposób zbierali unikatowe informacje o każdym z osobników. We wstępnej fazie badan pobrali 15 próbek. W 2 z nich nie znaleziono DNA niedźwiedzia, w 11 zaś stwierdzono jego obecność. Na razie technika ta znajduje się w fazie eksperymentalnej i wymaga dopracowania, jednak już w tej chwili widać, że jest nieinwazyjnym i efektywnym kosztowo sposobem badania dzikich niedźwiedzi polarnych.
      O ile nam wiadomo, to pierwszy przypadek identyfikowania niedźwiedzi polarnych czy jakichkolwiek innych zwierząt na podstawie pozostawionego w środowisku DNA zebranego ze śniegu, cieszy się Adams.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Z National University Hospital (NUH) w Singapurze wypisano dziewczynkę, której waga urodzeniowa wynosiła zaledwie 212 g. Dziecko przyszło na świat 9 czerwca 2020 r. w wyniku cesarskiego cięcia ze wskazań nagłych. Stało się to w 25. tygodniu ciąży. Po 13 miesiącach z wagą 6,3 kg Kwek Yu Xuan została 9 lipca wypisana ze szpitala.
      Cesarskie cięcie wykonano, bo u matki dziecka zdiagnozowano stan przedrzucawkowy. Po zestawieniu z obejmującą cały świat bazą danych najmniejszych dzieci z Uniwersytetu Iowy okazuje się, że Kwek Yu Xuan jest najmniejszym dzieckiem, jakie kiedykolwiek opuściło szpital po leczeniu.
      Wg NUH, szanse [Kwek Yu Xuan] na przeżycie były ograniczone. Gdy została przywieziona na oddział intensywnej opieki neonatologicznej, doświadczona pielęgniarka Zhang Suhe nie mogła uwierzyć własnym oczom.
      Kwek Yu Xuan cierpi na przewlekłą chorobę płuc, dlatego w domu trzeba będzie u niej stosować odpowiednią terapię.
      Matka dziewczynki Wong Mei Ling powiedziała lokalnym mediom, że waga urodzeniowa i rozmiary córki były dla niej szokiem, gdyż jej pierwsze dziecko, 4-letni syn, urodziło się w terminie.
      Rodzice byli w stanie opłacić 13-miesięczne leczenie dzięki kampanii crowdfundingowej - udało im się w ten sposób zebrać 366.884 S$.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Sensacja z wrocławskiego zoo. A właściwie dwie sensacje. Pierwsza to narodziny myszojelenia – kanczyla filipińskiego – zagrożonego wyginięciem endemita z Filipin. Sensacja druga to sam fakt sfilmowania narodzin. To nie udało się jeszcze nikomu na świecie.
      Wrocławski ogród zoologiczny słynie m.in. z sukcesów hodowlanych. Szczególną uwagę przywiązuje się tutaj do rozmnażania gatunków zagrożonych. Takich właśnie jak myszojelenie. Kanczyl filipiński to jeden z 10 gatunków myszojeleni i jeden z najbardziej zagrożonych. Przyszłość gatunku stoi pod znakiem zapytania, gdyż jego habitat jest niszczony pod plantacje palmy olejowej, z której produkuje się olej palmowy.
      W europejskich ogrodach zoologicznych mieszka 12 kanczyli filipińskich, w tym tylko 1 samiec – Johnny English z wrocławskiego zoo. Dlatego też wszyscy mają nadzieję, że urodzony właśnie 13. kanczyl jest samcem.
      Kanczyle prowadzą bardzo skryty tryb życia i jedyny raz udało się je sfilmować w naturze w 2016 r. Stąd tak niewiele o nich wiadomo. U nas w zoo również trudno je obserwować. Chowają się przed ludźmi w gąszczu traw lub zakamarkach pagody. Dlatego zainstalowaliśmy kamery, które podglądają zwierzęta w dzień i w nocy. Dzięki temu udało się nagrać nocny poród, który miał miejsce 10 listopada br. około godziny 2:24. Film już udostępniliśmy na branżowych kanałach i wywołał prawdziwą sensację, bo nikt wcześniej nie widział jak przebiegają narodziny - czy matka chowa się na czas porodu, czy rodzi na stojąco czy na leżąco, ile trwa poród, jak szybko kanczylek wstaje, kiedy zaczyna poszukiwać pokarmu u matki. Dzięki nagraniu na większość pytań znamy odpowiedź. Oczywiście trzeba je potwierdzić, przy kolejnych porodach, ale zrobiliśmy krok milowy dla przetrwania tego gatunku – mówi Radosław Ratajszczak, prezes wrocławskiego zoo.
      Kanczyle, kiedy poczują się dobrze, dość łatwo się mnożą i dość szybko dojrzewają płciowo. Niestety są bardzo wrażliwe na czynniki zewnętrzne, jak bakterie, grzyby czy pogodę, z którymi mamy do czynienia w Europie. Musimy bardzo o nie dbać i utrzymywać w określonych warunkach. Dlatego samice z Chester i Rotterdamu będą musiały poczekać, aż urodzi się u nas samiec i dorośnie. Wtedy pojedzie do jednej z tych grup. Wcześniej nie możemy ryzykować transportu samca czy samic w celach prokreacyjnych, bo to zbyt cenne zwierzęta. Mamy więc ogromną nadzieję, że nowo urodzony maluch okaże się właśnie samcem – dodaje Ratajszczak.
       


      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Od piątku (8 maja) w Singapurze trwają 2-tygodniowe testy robota-psa firmy Boston Dynamics. Poza godzinami szczytu Spot patroluje część Bishan-Ang Mo Kio Park, przypominając ludziom o społecznym dystansowaniu. Jeśli robot się sprawdzi, będzie patrolować także inne parki.
      Jak napisano w relacji prasowej National Parks Board, kontrolowany zdalnie Spot ma zmniejszyć siłę roboczą potrzebną do patrolowania parków i zminimalizować fizyczny kontakt między załogą, wolontariuszami [...] i odwiedzającymi.
      Spot jest wyposażony w kamery z funkcją analizy wideo, dzięki czemu możliwe jest oszacowanie liczby ludzi w parku. Czworonożny robot, któremu w okresie testowym towarzyszy oficer, będzie odtwarzać komunikat przypominający o zachowaniu bezpiecznych odległości. NParks podkreślają, że kamery robota nie pozwalają na śledzenie i/lub rozpoznawanie konkretnych osób. Nie będą też zbierane żadne dane osobowe.
      Spot dobrze sobie radzi w różnych rodzajach terenu. Potrafi omijać przeszkody, dlatego świetnie się nadaje do działania w publicznych parkach i ogrodach. Wyposażono go w algorytmy i czujniki bezpieczeństwa, dzięki którym wykrywa obiekty i ludzi na swojej trasie.
      Jeśli 2-tygodniowe testy zakończą się sukcesem, NParks wykorzystają Spoty także podczas porannego i wieczornego szczytu oraz w innych parkach, np. w Jurong Lake Gardens.
      W Singapurze Spoty są już wykorzystywane w izolatorium na terenie Changi Exhibition Centre, gdzie dostarczają pacjentom posiłki czy leki.
       


      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      W wiosce Giu, w sąsiadującym z Tybetem indyjskim stanie Himachal Pradesh schwytano irbisa (panterę śnieżną). Przedstawiciel narażonego na wyginięcie gatunku utknął w zagrodzie z owcami i kozami. Nie zostanie wypuszczony na wolność. Ma trafić do zoo.
      Po zabiciu zwierząt kot nie był w stanie uciec. W sobotę skontaktował się z nami pasterz. Złapaliśmy drapieżnika do klatki - poinformował Hardev Negi.
      Savita Sharma, szef stanowego Wydziału ds. Dzikiej Przyrody, powiedział w wywiadzie udzielonym AFP, że przez to, że w grę wchodzi konflikt zwierzęco-ludzki, irbis nie zostanie wypuszczony, ale przewieziony do ogrodu zoologicznego w pobliżu Shimli.
      Urzędnicy szacują, że w ciągu 4 dni młodociany osobnik zabił w zagrodzie 43 owce i kozy.
      Wg Sharmy, w Himachal Pradesh żyje ok. 44 irbisów.
      Rajeshwar Negi z National Convener of Nature Watch India podkreśla, że decyzja o przewiezieniu do zoo skazuje zwierzę na życie w niewoli. Oni nie zdają sobie sprawy, jak stresująca dla dzikiego zwierzęcia jest 350-km podróż po wyboistej drodze. Czy to oznacza, że irbis spędzi resztę swojego życia w zoo zamiast w himalajskiej dziczy?
      Negi dodaje, że na domiar złego w Shimli jest znacznie cieplej niż naturalnym habitacie pantery śnieżnej.
      WWF podaje, że wysokich górach centralnej Azji pozostało ok. 4 tys. irbisów. Negi podkreśla, że przez przetrzebienie w wyniku polowań populacji naturalnych ofiar irbisów, np. koziorożców, pantery śnieżne zostały zmuszone do zejścia na mniejsze wysokości i polowania na zwierzęta domowe.
      Poza tym globalne ocieplenie przesuwa linię drzew, przez co pasterze wchodzą ze swoimi stadami wyżej, naruszając terytorium irbisów.

      « powrót do artykułu
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...