Utrata drzewostanu zagraża wielu chrząszczom

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Utrata drzew na terenie Europy zagraża wielu gatunkom chrząszczy.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) oceniała status 700 europejskich chrząszczy saproksylicznych, które żyją na martwym drewnie albo są uzależnione od innych organizmów z nim związanych. Raport sporządzony na potrzeby Europejskiej Czerwonej Księgi Chrząszczy Saproksylicznych wykazał, że niemal 1/5 z nich (18%) grozi wyginięcie. Tym samym okazuje się, że należą one do najbardziej zagrożonych grup owadów w Europie.

Specjaliści podkreślają, że saproksyliczne chrząszcze pełnią bardzo ważną funkcję w ekosystemie. Nie tylko rozkładają martwą materię organiczną i umożliwiają obieg różnych pierwiastków, ale i stanowią pokarm dla wielu ptaków i ssaków. Część z nich bierze również udział w zapylaniu.

Niektóre gatunki chrząszczy zależą od starych drzew, które potrzebują na wzrost kilkuset lat. Z tego powodu strategie ochrony muszą się koncentrować na długoterminowych planach ochrony starego drzewostanu [i martwego drewna w lasach, na pastwiskach, sadach i w miastach]. Tylko w ten sposób możemy się upewnić, że chrząszcze będą nadal spełniać swoje ważne ekologiczne funkcje - podkreśla Jane Smart, dyrektor Globalnego Programu Gatunków IUCN. By się upewnić, że drzewa są chronione, dla każdego kraju Europy powinno się sporządzić odpowiednie inwentarze.

Wg Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody, za utratę habitatu chrząszczy odpowiadają, m.in.: wycinka drzew, urbanizacja, rozwój turystyki oraz nasilenie częstości/wielkości pożarów w regionie śródziemnomorskim.

Autorzy raportu podkreślają, że jest bardzo istotne, by w krajobrazie występowały drzewa na różnych etapach życia: siewki, dojrzałe i stare osobniki, a także stojące martwe drzewa i powalone pnie.

« powrót do artykułu