Gry wideo trenują obszary mózgu kluczowe dla uczenia

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Gry wideo zapewniają przewagę podczas uczenia.

Naukowcy z Ruhr-Universität Bochum wykazali, że podczas zawodów w uczeniu, podczas których gracze ścigali się niegraczami, gracze wypadali znacząco lepiej i wykazywali zwiększoną aktywność mózgu w rejonach kluczowych dla uczenia.

W eksperymencie wzięło udział 17 graczy (jak sami stwierdzili, na gry akcji na komputerze lub konsoli przeznaczali ponad 15 godzin tygodniowo). Uwzględniono też równoliczną grupę kontrolną (jej przedstawiciele nie grali regularnie w gry wideo).

Ochotnicy brali udział w teście przewidywania pogody (ang. weather prediction task, WPT); WPT to popularne narzędzie do badania uczenia prawdopodobieństwa. Podczas wykonywania zadania psycholodzy monitorowali aktywność mózgu za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego.

Badanym pokazywano kombinacje 3 kart z różnymi symbolami. Mieli oni oszacować, czy zestawienie oznacza słońce, czy deszcz (otrzymywali informację zwrotną, czy ich przypuszczenia były słuszne, czy nie).

Z biegiem czasu ludzie uczyli się, co oznaczają poszczególne kombinacje kart (zestawienia wiązały się z wyższym bądź niższym prawdopodobieństwem słońca i deszczu). Na końcu wypełniali kwestionariusz do oceny nabytej wiedzy.

Okazało się, że gracze radzili sobie o wiele lepiej od grupy kontrolnej, nawet z kombinacjami o wysokim stopniu niepewności, np. zestawieniem w 60% wskazującym na deszcz i w 40% na słońce.

Analiza kwestionariuszy wykazała, że gracze zdobyli więcej informacji o znaczeniu kombinacji kart. Nasze badanie pokazuje, że gracze lepiej sobie radzą z szybką analizą sytuacji, by wygenerować nową wiedzę i skategoryzować fakty, zwłaszcza w sytuacjach o wysokiej niepewności - podkreśla Sabina Schenk.

Taki rodzaj uczenia wiąże się ze zwiększoną aktywnością w hipokampie. Sądzimy, że gry wideo trenują pewne regiony mózgu, np. hipokamp. To istotne nie tylko dla młodych, ale i dla starszych ludzi [...].

Oprócz tego naukowcy wykryli u graczy silniejsze skupiska aktywności w przedklinku, zakręcie zębatym, środkowym zakręcie skroniowym, potylicznych obszarach wzrokowych i rejonach powiązanych z procesami uwagowymi. Rejony te są ze sobą połączone i reprezentują kluczowe węzły dla pamięci semantycznej czy kontroli poznawczej.

« powrót do artykułu