Inhibitory pompy protonowej związane z większym ryzykiem zgonu

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Długoterminowe używanie inhibitorów pompy protonowej, leków stosowanych w leczeniu schorzeń górnego odcinka przewodu pokarmowego, jest powiązane z wyższym ryzykiem zgonu. Dotychczas leki te wiązano z takimi problemami jak uszkodzenia nerek czy demencja. Teraz badania przeprowadzone na Washington University School of Medicine wykazały istniejące podwyższone ryzyko zgonu związane z przyjmowaniem leków tej klasy.

Naukowcy z University of Washington przejrzeli dane medyczne dotyczące 275 000 osób przyjmujących inhibitory pompy protonowej oraz niemal 75 000 osób, leczonych antagonistami receptora H₂. Ta grupa leków jest starsza od inhibitorów pompy protonowej i jest stopniowo przez nie wypierana. Niezależnie od tego, w jaki sposób analizowaliśmy dane, otrzymywaliśmy te same wyniki: użytkownicy inhibitorów pompy protonowej są narażeni na wyższe ryzyko śmierci. Na przykład gdy porównaliśmy osoby przyjmujące przez 12-24 miesiące antagonistów receptora H₂ z osobami biorącymi inhibitory pompy protonowej okazało się, że ci u osób przyjmujących inhibitory pompy protonowej ryzyko śmierci w ciągu kolejnych pięciu lat było o 50% wyższe. Ludzie uważają, że inhibitory pompy protonowej są bezpieczne, gdyż są łatwo dostępne, tymczasem z przyjmowaniem tych leków wiąże się realne ryzyko, szczególnie gdy są używane przez długi czas – mówi profesor Ziyad Al-Aly, jeden z autorów badań.

Al-Aly, który jest nefrologiem, już wcześniej opublikował wyniki badań wiążących inhibitory pompy protonowej z chorobami nerek, a inni autorzy wykazali związek pomiędzy tymi lekami, a innymi schorzeniami. Niewykluczone, że to kumulacja tych skutków ubocznych – z których każdy wiąże się z niewielkim ryzykiem zgonu – może mieć wpływ na ogólne ryzyko zgonu związane z przyjmowaniem inhibitorów. To właśnie taki sposób rozumowania skłonił naukowców do podjęcia badań porównujących inhibitory z antagonistami receptora H₂.

Wniosek z badań jest taki, że u pacjentów przyjmujących inhibitory pompy protonowej ryzyko zgonu jest o 25% wyższe niż u osób zażywających antagonistów receptora H₂. To oznacza, że na każde 500 osób przyjmujących przez rok inhibitory dojdzie do 1 zgonu, który nie miałby miejsca, gdyby nie stosowane leki. Biorąc pod uwagę fakt, że inhibitory przyjmuje wiele milionów osób – w samych Stanach Zjednoczonych lekarze wypisują miesięcznie 15 milionów recept na te leki – oznacza to tysiące dodatkowych zgonów rocznie.

Ryzyko związane z przyjmowaniem inhibitorów rośnie w czasie. O ile po 30 dniach zażywania nie zauważono zwiększonego ryzyka w porównaniu z grupą zażywającą antagonistów H₂, to już przy stosowaniu ich przez 12-24 miesiące ryzyko zgonu jest o 50% wyższe.

Co prawda zaleca się, by inhibitorów pompy protonowej nie stosować przez zbyt długi czas. Na przykład w przypadku wrzodów żołądka zalecany okres stosowania tych leków to 2-8 tygodni. Wiele osób zaczyna brać inhibitory pompy protonowej z powodu rzeczywistych problemów medycznych, ale lekarze nie przestają im wypisywać recept i pacjent ciągle przyjmuje te leki. Powinno się co jakiś czas sprawdzać, czy istnieje potrzeba ich stosowania. W większości przypadków pacjenci nie muszą przyjmować tych leków przez całe lata.

Naukowcy zauważają, że statystycznie rzecz ujmując, przeciętny pacjent stosujący inhibitory był starszy (64 lata) od pacjenta przyjmującego antagonistów H₂ (61 lat) i bardziej schorowany. U takich osób częściej występowało nadciśnienie, cukrzyca i choroby układu krążenia. W czasie badań wzięto pod uwagę te czynniki, a mimo to, nawet po statystycznej korekcie uwzględniającej wiek i schorzenia okazywało się, że istnieje wyższe ryzyko związane z przyjmowaniem inhibitorów.

Inhibitory pompy protonowej ratują życie. Gdybym ich potrzebował, to bym je zażywał. Ale nie brałbym ich bez potrzeby. I chciałbym, żeby lekarz monitorował mój stan zdrowia i powiedział mi, kiedy już nie potrzebuję inhibitorów – podkreśla Al-Aly.

« powrót do artykułu