Pierwsze na świecie wyścigi pojazdów molekularnych

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Po koniec kwietnia (28-29 kwietnia) w Tuluzie odbędą się pierwsze na świecie zawody "samochodów" molekularnych. Organizuje je francuskie Krajowe Centrum Badań Naukowych (CNRS). Dyrektorem wyścigu jest Christian Joachim.

W czasie maksymalnie 38-godzinnego wyścigu po torze z atomów złota pojazdy złożone z kilkuset atomów będą zasilane pulsami elektrycznymi. Ich poczynania będą śledzone za pomocą wolframowych igieł specjalnego skaningowego mikroskopu tunelowego z Centre d'élaboration de matériaux et d'études structurales (jako jedyny na świecie pozwala on, by 4 różni badacze niezależnie mapowali sekcje tej samej powierzchni).

Wydarzenie będzie relacjonowane na żywo na YouTube'ie na kanale Nanocar Race. Organizatorzy podkreślają, że poza współzawodnictwem ważnym celem jest zaawansowanie badań nad kontrolą maszyn molekularnych. Podczas eksperymentu naukowcy przetestują osiągi maszyn molekularnych oraz aparaturę wykorzystywaną do sterowania nimi.

Organizatorzy musieli się zmierzyć z wieloma problemami. Należało np. wybrać tor dostosowany do wszystkich typów pojazdów molekularnych czy przystosować mikroskop. Od uczestników także wymagano spełnienia różnych kryteriów, w tym zastosowania określonej budowy molekularnej czy formy napędu. Z 9 drużyn, które zgłosiły się do końca maja ubiegłego roku, wybrano 6: Nanomobile Club, Swiss Team, Nanoprix Team, Nano-Windmill Company, Nano-Vehicle Nims-Mana i Ohio Nano-Wagon Team (na witrynie wydarzenia można się zapoznać ze specyfikacjami ich pojazdów).

Omawiając szczegółowe zasady wyścigu, Francuzi zastrzegają, że popychanie pojazdów innych uczestników jest zabronione. W razie wypadku można zmienić pojazd. Jedna drużyna ma do dyspozycji jeden sektor złotego toru. Przed rozpoczęciem wyścigu ekipa ma 6 godzin na wyczyszczenie toru. W czasie 38 h nie można zmieniać igieł mikroskopu. Wiadomo, że po 20 nm tor skręca o 45 stopni, przed kolejnym 45-stopniowym skrętem pokonuje się 50 nm, potem następuje odcinek o długości 20 nm.

« powrót do artykułu