Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy
KopalniaWiedzy.pl

Enzymatyczna przyczyna depresji

Rekomendowane odpowiedzi

Naukowcy z Karolinska Institutet opisali rolę enzymu CYP2C19 w depresji, a konkretnie w zmianach funkcjonalnych i morfologicznych zachodzących w mózgu. CYP2C19 należy do oksydaz cytochromu P450 i odpowiada za metabolizm wielu neuroaktywnych składników, w tym antydepresantów. Występuje w mózgu płodu i wątrobie osób dorosłych.

Wcześniej odkryliśmy, że do ekspresji genu CYP2C19 dochodzi nie tylko w wątrobie, ale i w mózgu płodu. Wykazaliśmy, że transgeniczne myszy, u których w okresie rozwoju płodowego zachodziła nadekspresja ludzkiego CYP2C19, jako dorosłe osobniki mają mniejsze hipokampy oraz zmieniony skład neuronów w tym rejonie. W porównaniu do myszy typu dzikiego, wykazują też wyższy poziom lęku i zachowań depresyjnych - opowiada Magnus Ingelman-Sundberg.

Ponieważ hipokamp spełnia centralną rolę w kontroli emocji i stresu, odkrycie, że nadekspresja CYP2C19 prowadzi do zmiany jego budowy i działania, zainspirowało kolejne badania. Szwedzi postanowili sprawdzić, do jakiego stopnia ustalenia na myszach przekładają się na ludzi.

Autorzy publikacji z pisma Molecular Psychiatry podkreślają, że analizę ułatwił fakt, że 4% populacji nie ma enzymu CYP2C19, a dla 30% charakterystyczna jest jego zwiększona ekspresja.

Naukowcy wzięli pod uwagę pomiary objętości hipokampa dokonane za pomocą rezonansu magnetycznego, statystyki dot. samobójstw, a także wyniki testów na depresję tysięcy osób. Okazało się, że brak oksydazy wiązał się z większą objętością hipokampa. Te osoby były mniej depresyjne. Dla odmiany zauważyliśmy, że podwyższona aktywność CYP2C19 wiązała się z większą liczbą samobójstw u pacjentów z depresją - podkreśla Marin Jukic.

Szwedzi wykazali zatem, że częściowo podatność na depresję i działanie hipokampa są programowane w życiu płodowym. Płody pozbawione CYP2C19 mają w dorosłości niższe ryzyko depresji i większe hipokampy.

Uzyskane wyniki tworzą podstawy identyfikacji nowych biomarkerów depresyjnych fenotypów. Pokazują też, że nasz mysi model depresji CYP2C19 może być wykorzystywany do zrozumienia mechanizmów depresji i przedklinicznego skryningu potencjalnych antydepresantów, a zwłaszcza tych, które wpływają na przekaźnictwo serotoninergiczne - podsumowuje Ingelman-Sundberg.


« powrót do artykułu

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...