Jak zaburzenie migracji gnu wpływa na żyrafy?

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Amerykańsko-tanzański zespół naukowców oceniał, w jaki sposób migracja gnu przez ekosystem Tarangire (in. Step Masajski) wpływa na przeżywalność tutejszych żyraf.

Sezonowa obecność tysięcy migrujących gnu powoduje, że uwaga drapieżników zwraca się na preferowane ofiary - gnu [i zebry]. Prowadzi to do wzrostu przeżywalności cieląt żyraf. Jeśli populacja gnu w Tarangire będzie się nadal zmniejszać w wyniku zaburzenia szlaków migracji poza parkiem narodowym i kłusownictwa, populacja żyraf również ucierpi - podkreśla dr Derek Lee z Wild Nature Institute.

W ostatnich dekadach liczebność żyraf drastycznie spada. W Afryce żyje dziko tylko ok. 100 tysięcy żyraf. Musimy działać, by te wspaniałe istoty nie wyginęły - apeluje dr Anne Dagg, pionierka badania i ochrony żyraf.

Lee i inni wykorzystali dane demograficzne 5 subpopulacji żyraf z ekosystemu Tarangire w Tanzanii (dotyczyły one rozmnażania 860 dorosłych samic i przeżywalności 449 cieląt w ciągu 3 pór deszczowych).

Okazało się, że presja drapieżnicza (gęstość lwów podzielona przez gęstość podstawowych/preferowanych ofiar) ujemnie koreluje z prawdopodobieństwem przeżycia noworodków i cieląt żyraf. Wspiera to hipotezę o mutualizmie: że obecność migrujących parzystokopytnych ogranicza polowania na cielęta żyraf.

Historycznie Masajowie wykorzystywali ekosystem Tarangire do wypasu zwierząt. Z innych części Tanzanii przybyli tu jednak rolnicy, którzy przekształcili duże obszary pastwisk w farmy. Specjaliści opracowują strategie rozwiązania tego problemu. Wspomina się także o wprowadzeniu ograniczenia prędkości na 2 drogach, które przecinają trasy migracji gnu.

Ochrona migracji gnu spowoduje wydźwięki w całym ekosystemie, zapewniając korzyści wielu zagrożonym gatunkom, w tym żyrafom, i podtrzymując turystyczną ekonomię Tanzanii.

« powrót do artykułu