Badanie przeżutych roślin pozwala wykryć wirusy

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Porzucone przez goryle górskie przeżute liście, owoce czy liście zapewniają prosty sposób na zbadanie krytycznie zagrożonych zwierząt pod kątem zakażenia wirusami. Nie trzeba ich więc niepokoić.

Autorami badania są naukowcy z One Health Institute na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis i z Gorilla Doctors, programu prowadzonego wspólnie przez organizację non-profit Mountain Gorilla Veterinary Project oraz UC Davis.

To pierwszy przypadek, kiedy wykryto wirusy w roślinach przeżutych przez naczelne. Mamy więc technikę, którą można wykorzystywać, nie zaburzając naturalnych zachowań zwierząt - podkreśla Tierra Evans, studentka z One Health Institute.

W Virunga Conservation Range, rozciągającym się na terenie Rwandy, Ugandy i Demokratycznej Republiki Konga, a także Nieprzeniknionym Lesie Bwindi pozostało ok. 880 goryli górskich. Ok. 60% zwierząt jest przyzwyczajonych do obecności ludzi ze względu na ekoturystykę. Niestety, naraża je to na zarażenie się ludzkimi patogenami.

By szukając wirusów, zdobyć próbki krwi czy wykonać wymazy z jamy ustnej lub odbytu, naczelne trzeba znieczulić. Ponieważ zagrożone goryle górskie premedykuje się tylko wtedy, gdy są chore lub doznały urazu z przyczyn powiązanych z ludźmi, by monitorować stan ich zdrowia, potrzeba prostych, nieinwazyjnych metod.

W ramach najnowszego studium biolodzy podążali więc za zwierzętami, trzymając się od nich w pewnej odległości. Zebrali próbki roślin przeżutych przez 383 goryle górskie i 18 koczkodanów złotych (Cercopithecus kandti). Później badano je pod kątem obecności wirusów.

Okazało się, że metoda pozwala wykryć zarówno wirusy DNA, jak i RNA. To ważne, gdyż wirusy RNA z większym prawdopodobieństwem są transmitowane z ludzi na dzikie zwierzęta i na odwrót.

Nieinwazyjną metodę można stosować w połączeniu z próbkowaniem moczu i kału, monitorując w ten sposób najistotniejsze drogi wydzielania wirusów u dzikich naczelnych.

Praca Evans z gorylami to kontynuacja wcześniejszych badań naczelnych w Nepalu i Ugandzie, gdzie pokrywała ona liny dżemem lub sokiem z mango. Małpy traktowały je jak zabawki do żucia, dlatego naukowcy mogli później pobrać ze sznura próbki śliny.

« powrót do artykułu