Skrzydła z bursztynu

[KopalniaWiedzy.pl 357]

W bursztynie z Mjanmy odkryto doskonale zachowane skrzydła wczesnych ptaków z czasów dinozaurów.

Dotąd wiedza o upierzeniu kredowych ptaków była ograniczona ze względu na cechy zapisu kopalnego. W otaczających szkielet strukturach kompresyjnych brakuje szczegółów (rzadko spotyka się np. dostrzegalne ślady koloru), zaś odkrycia w bursztynie są odseparowane od zwierząt źródłowych. W przypadku bursztynu z Mjanmy udało się sporządzić raport dot. osteologii i upierzenia dwóch świetnie zachowanych 2-3-cm skrzydeł teropodów (zauważono nawet ślady tkanek miękkich).

Chińsko-kanadyjsko-brytyjski zespół natrafił na nie w słynnym złożu bursztynu z północnego wchodu Mjanmy. Występują w nich kości, w tym 3 palce z ostrymi pazurami do wspinania się po drzewach, a także zachowane ze szczegółami pióra. Anatomia dłoni pokazuje, że należały one do przedstawicieli kladu Enantiornithes, który wyginął w czasie wymierania kredowego.

W skamieniałych skrzydłach widać wiele wspaniałych szczegółów. W poszczególnych piórach, bez względu na to, czy są to lotki, czy pióra puchowe, widać oś i promienie, a nawet ślady barw - plamy i pasy - opowiada prof. Mike Benton z Uniwersytetu Bristolskiego.

Fakt, że tak małe ptaki poruszały się po drzewach, sugeruje, że były one gotowe do działania [samodzielne] od razu po wykluciu - podkreśla dr Xing Lida z Chińskiego Uniwersytetu Geonauk, główny autor publikacji z pisma Nature Communications. Ptaki te nie siedziały w gnieździe, czekając na nakarmienie, ale same wyruszyły na poszukiwanie jedzenia. Niestety, zginęły przez małe rozmiary i brak doświadczenia. Izolowane pióra z innych próbek bursztynu pokazują, że dorosłe ptaki mogły uniknąć lepkiej pułapki albo się z niej wyrwały.

« powrót do artykułu