Oprogramowanie "złamało szyfr" najstarszych śladów

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Oprogramowanie przeznaczone do badania śladów stóp z miejsc zbrodni pozwoliło naukowcom odkryć nowe fakty dot. stanowiska Laetoli w Tanzanii, a konkretnie zachowanych w skamieniałych popiołach wulkanicznych najstarszych odcisków stóp dwunożnych hominidów, najprawdopodobniej przedstawicieli gatunku Australopithecus afarensis. Znaleziono m.in. wskazówki sugerujące istnienie 4. osobnika.

Autorem oprogramowania, które umożliwia trójwymiarowe uchwycenie odcisków oraz ich cyfrową analizę, jest dr Marcin Budka z Uniwersytetu w Bournemouth.

Ślady z Laetoli są najstarsze na świecie [mają ok. 3,6 mln lat]. Dają nam one fascynujący wgląd w sposób poruszania hominidów. Techniki, które opracowujemy z myślą o współczesnych miejscach zbrodni, mogą ujawnić co nieco nowego także o śladach z prehistorycznych stanowisk - podkreśla prof. Matthew Bennett.

Tropy z Tanzanii odkryła w 1976 r. Mary Leakey. Na stanowisku widnieją 2 równoległe ślady. Jeden z nich został zatarty, gdy przeszedł po nim 3. osobnik. W ciągu ostatnich 40 lat szlak kompozytowy przeważnie ignorowano, skupiając się na czystej wersji.

Zespół prof. Bennetta zastosował oprogramowanie Budki, dzięki czemu udało się rozdzielić nałożone ślady i po raz pierwszy ujawnić szlak 3. hominida. Pojawiły się też wskazówki dot. 4. bohatera zdarzeń.

Jesteśmy zadowoleni, że możemy wykorzystać naszą technikę, by uzyskać nowe dane z tych bardzo starych śladów - cieszy się Budka. To oznacza, że podwoiliśmy ilość danych dostępnych dla społeczności paleoantropologów [...] - dodaje dr Sally Reynolds. Uczona tłumaczy, że dysponując rozdzielonymi śladami, możemy się np. dowiedzieć, ile ważyły, jak wysokie były i jak poruszały się jednostki, które je pozostawiły.

Budka podkreśla, że oprogramowanie może być wykorzystywane nie tylko przez (paleo)antropologów, ale i przez policję czy biologów (w przypadku śladów innych zwierząt, np. dinozaurów albo ptaków). Naukowcy pracują też nad dodaniem do oprogramowania nowych funkcji.

 

 

« powrót do artykułu