Znaleziono powiązania między bakterią jamy ustnej i rakiem przełyku

[KopalniaWiedzy.pl 358]

Porphyromonas gingivalis, główny patogen przyzębia, występuje u 61% pacjentów z płaskonabłonkowym rakiem przełyku (ang. esophageal squamous cell carcinoma, ESCC).

Poza tym naukowcy ze Szkoły Stomatologii Uniwersytetu w Louisville wykryli P. gingivalis w 12% tkanek przylegających do komórek rakowych. Organizmu nie stwierdzano w prawidłowej tkance przełyku.

Wyniki stanowią pierwszy bezpośredni dowód, że zakażenie P. gingivalis może być nieznanym czynnikiem ryzyka dla ESCC i służyć jako biomarker prognostyczny dla tego typu nowotworu. Jeśli zaprezentowane dane się potwierdzą, oznacza to, że wyeliminowanie powszechnego patogenu jamy ustnej może się przyczynić do znaczącego zmniejszenia liczby chorych na ESCC - podkreśla dr Huizhi Wang.

W ramach studium Wang współpracował z Richardem J. Lamontem, Janem Potempą i Davidem A. Scottem z Uniwersytetu w Louisville oraz kolegami z College'u Medycyny Klinicznej Uniwersytetu Nauki i Technologii w Luoyang. Naukowcy testowali próbki tkanek 100 pacjentów z płaskonabłonkowym rakiem przełyku i 30 zdrowych osób z grupy kontrolnej.

Autorzy publikacji z pisma Infectious Agents and Cancer oceniali poziom ekspresji enzymu unikatowego dla P. gingivalis - gingipainy K, a także sprawdzali, czy w tkance przełyku występuje DNA bakterii (charakterystyczne dla nich 16S rDNA). Okazało się, że w tkance chorych z ESCC występowało o wiele więcej enzymu i bakteryjnego DNA niż w komórkach przyległych i tkance prawidłowej.
Zespół zauważył także, że P. gingivalis koreluje z innymi czynnikami, w tym różnicowaniem komórek rakowych, przerzutowaniem (metastazją) i ogólnym wskaźnikiem przeżycia.

Wang uważa, że zaobserwowane zjawiska da się wyjaśnić na 2 sposoby. Albo komórki przełyku stanowią preferowaną niszę P. gingivalis, albo zakażenie tymi bakteriami sprzyja rozwojowi ESCC.

Jeśli okaże się, że prawdą jest to drugie, postępom ESCC można by zapobiegać np. za pomocą antybiotyków, a ryzyko choroby zmniejszać dzięki lepszej higienie jamy ustnej. Monitorując obecność P. gingivalis w płytce nazębnej, dałoby się zidentyfikować podatne jednostki [...].

« powrót do artykułu