Czemu dzieci starszych rodziców żyją krócej?

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Badanie długowiecznych ptaków morskich - kormoranów czubatych (Phalacrocorax aristotelis) - pozwoliło naukowcom ustalić, czemu u wielu gatunków zwierząt dzieci starszych rodziców żyją krócej.

Zastanawiając się, czemu dzieci starszych rodziców mają krótsze telomery (ochronne sekwencje z nukleotydów, które zabezpieczają przed "przycinaniem" chromosomów po ich podwojeniu w czasie podziału komórki) - czy je dziedziczą, czy też ich utrata jest większa podczas rozwoju płodowego lub po urodzeniu - Amerykanie i Szkoci zwrócili się ku kormoranom.

Odkryli, że po wylęgu nie było związku między długością telomerów piskląt a wiekiem rodziców. U dzieci starszych rodziców późniejsze tempo skracania telomerów było jednak większe niż u piskląt młodszych rodziców.

Wcześniej zauważyliśmy, że pisklęta kormoranów, które przeżywają silniejszy stres, doświadczają szybszej utraty telomerów. Na uzyskane wyniki może wpływać fakt, że starsi rodzice nie opiekują się pisklętami tak dobrze jak młodsze osobniki albo że ptaki, które nie wkładają dużego wysiłku w wychowanie, żyją dłużej - opowiada prof. Britt J. Heidinger z Uniwersytetu Północnej Dakoty.

Badanie prowadzono na dzikich kormoranach czubatych z rezerwatu przyrody na Isle of May. P. aristotelis są monogamiczne i niekiedy żyją nawet 22 lata. Naukowcy skupili się na gniazdach, w przypadku których znany był wiek jednego ptaka (populacja tutejszych kormoranów jest badana od ponad 3 dekad). By zmierzyć telomery, biolodzy pobierali próbki krwi młodych.

Okazało się, że pisklęta starszych matek i ojców doświadczały znacznie większej utraty telomerów, przy czym skracanie to zachodziło raczej w czasie wzrostu piskląt, a nie w okresie prenatalnym. Wyniki sugerują, że wiek matki ma silniejszy wpływ od wieku ojca.

« powrót do artykułu