Powiązali typy pamięci z wzorcami połączeń w mózgu

[KopalniaWiedzy.pl 332]

Naukowcy po raz pierwszy powiązali typy pamięci - pamięć epizodyczną i semantyczną - z wzorcami połączeń w mózgu. Wg nich, mogą one być charakterystyczne dla konkretnych osób, dlatego mówią o utrzymującej się całe życie cesze pamięciowej.

Przez dziesięciolecia autorzy niemal wszystkich badań nad pamięcią i działaniem mózgu traktowali ludzi, jakby byli jednakowi, stąd międzyosobnicze uśrednienia. Jednak jak wiemy z własnego doświadczenia i porównywania wspomnień z innymi, cechy pamięci są różne. Nasze badanie pokazuje, że cechy te odpowiadają stałym różnicom w funkcji mózgu, [widocznym] nawet [wtedy] gdy skanowanych osób nie prosi się o wykonywanie zadań pamięciowych - podkreśla dr Signy Sheldon z McGill University.

W ramach studium 66 młodych dorosłych (średnia wieku wynosiła 24 lata) wypełniło online'owy Kwestionariusz Pamięci Autobiograficznej (ang. Survey of Autobiographical Memory, SAM), który pozwala ocenić, jak dobrze ktoś pamięta autobiograficzne wydarzenia i fakty. Uzyskane wyniki plasowały się pomiędzy krańcami wyznaczanymi przez hipermnezję, in. wybitną pamięć autobiograficzną (ang. Highly Superior Autobiographical Memory, HSAM) i poważnie upośledzoną pamięć autobiograficzną (ang. Severely Deficient Autobiographical Memory, SDAM), dzięki czemu Kanadyjczycy mogli analizować naturalną zmienność populacyjną.

Później w stanie spoczynku ochotnicy zostali poddani funkcjonalnemu rezonansowi magnetycznemu (fMRI). Naukowcy skupili się na połączeniach między płatem skroniowym przyśrodkowym (ang. Medial Temporal Lobe, MTL), czyli hipokampem, zakrętem zębatym, zakrętem hipokampa, okolicami kory okołowęchowej oraz węchowej, i innymi obszarami mózgu.

Okazało się, że u osób z bogatymi w szczegóły wspomnieniami autobiograficznymi występowała większa łączność MTL z regionami z tyłu mózgu (płatami potylicznymi), które odpowiadają za procesy wzrokowe, zaś u ludzi zapamiętującymi wydarzenia w postaci faktów bez niuansów obserwowano silniejszą łączność MTL z rejonami z przodu mózgu (płatami czołowymi), zaangażowanymi w organizację i wnioskowanie.

Kanadyjczycy podkreślają, że uzyskane wyniki rodzą interesujące pytania. Podczas [normalnego] starzenia czy wczesnej demencji jednym z pierwszych zauważalnych problemów jest trudność z dotarciem do szczegółów. Nikt jednak nie sprawdzał, jak się to ma do cech [typów] pamięciowych. Ludzie, którzy zwykle bazowali na wysoce szczegółowych wspomnieniach, mogą być bardziej wrażliwi na subtelne zmiany pamięci związane ze starzeniem, podczas gdy ludzie polegający na faktach są bardziej oporni na takie zjawiska - opowiada dr Brian Levine z Baycrest Centre for Geriatric Care.

Obecnie trwają badania, w ramach których cechy pamięci odnosi się do osobowości, chorób psychicznych, np. depresji, wyników osiąganych w zakresie innych procesów poznawczych, a także genetyki.

« powrót do artykułu