Ruch białek w rzęskach komórek słuchowych pozwala je konserwować i naprawiać

[KopalniaWiedzy.pl 351]

W czasie badań na danio pręgowanych uczeni ze Szkoły Medycznej Case Western Reserve University zaobserwowali ruch białek w komórkach rzęsatych (włoskowatych) ucha wewnętrznego, co wskazuje na potencjalne mechanizmy odwracania utraty słuchu.

Szybki ruch białek może być konieczny do podtrzymania integralności pęczków rzęsek komórek włoskowatych. Uzyskane wyniki uzmysłowiają nam, że stały ruch, zastępowanie i dostosowywanie białek pęczków odpowiada za ich konserwację, a nawet naprawę - opowiada dr Brian McDermott.

W ramach studium Amerykanie zauważyli, że białka w pęczkach umiejscowionych na szczycie komórek poruszają się w bardzo dużym tempie, a ruch ten może wyjaśniać, w jaki sposób pęczki wytrzymują przez całe życie.

Zespół wykorzystał mikroskop konfokalny do badania ruchu białek pęczków w czasie rzeczywistym. Do eksperymentu wybrano młode danio, bo na tym etapie rozwoju są one przezroczyste. Nagrania ujawniły wspaniałe i nieoczekiwane rzeczy.

Biolodzy stwierdzili, że o ile aktyna i miozyna poruszają się powoli (na przestrzeni godzin), o tyle już fascyna 2b porusza się niebywale szybko (w ciągu sekund).

Wyniki opisane na łamach Cell Reports pokazują, że wewnętrzna struktura rzęsek (sterocilia) jest dynamiczna. Prędkość ruchu fascyny 2b może ułatwiać naprawę pęknięć we włókienkach aktyny po ekspozycji na głośny dźwięk.

Kiedyś uważano, że w sterocilia prawie wszystko jest relatywnie nieruchome i stacjonarne. My odkryliśmy, że prawdopodobnie stały ruch przyczynia się do trwałości konstrukcji pęczków; to dzięki temu u człowieka wytrzymują one ok. 70-90 lat.

W przyszłości zespół McDermotta chce dokładnie zbadać proces naprawczy, w którym oprócz fascyny 2b uczestniczą zapewne także inne białka.

« powrót do artykułu