Nie chodzi o siedzenie, ale o poziom aktywności fizycznej

[KopalniaWiedzy.pl 352]

Zespół z Uniwersytetu w Exeter i Uniwersyteckiego College'u Londyńskiego przez 16 lat śledził losy 3720 mężczyzn i 1414 kobiet i wykazał, że siedzenie, czy to w pracy, czy w domu, nie wiąże się z podwyższonym ryzykiem zgonu.

Raport opublikowany na łamach International Journal of Epidemiology przeczy wynikom wcześniejszych badań, które sugerowały, że siedzenie jako takie szkodzi nawet tym osobom, które rutynowo dużo chodzą lub ćwiczą.

Nasze studium unieważnia obecne poglądy na zagrożenia zdrowotne wynikające z siedzenia i wskazuje, że problem leży raczej w braku ruchu, a nie czasie spędzanym na siedzeniu. Stała pozycja, kiedy wydatkowanie energii jest niskie, może być szkodliwa dla zdrowia, bez względu na to, czy jest to siedzenie, czy stanie. Rezultaty podają w wątpliwość korzyści wynikające z wykorzystania biurek, przy których można zarówno siedzieć, jak i stać (a pracodawcy coraz częściej decydują się na ich zakup) - wyjaśnia dr Melvyn Hillsdon z Uniwersytetu w Exeter.

Nasze ustalenia sugerują, że skrócenie czasu siedzenia może nie być tak istotne dla ryzyka zgonu, jak wcześniej twierdzono i że priorytetem zdrowia publicznego powinno być zachęcanie ludzi do większej aktywności - dodaje dr Richard Pulsford.

Uczestnicy brytyjskiego studium odpowiadali na pytania o ogólny czas siedzenia oraz siedzenie w 4 konkretnych sytuacjach: w pracy, w czasie wolnym, podczas oglądania telewizora i w czasie wolnym poza oglądaniem telewizora. Poza tym wywiad dotyczył kwestii związanych z ruchem: ilości chodzenia w czasie dnia i czasu poświęcanego na aktywność o umiarkowanym bądź dużym nasileniu. Autorzy badania wzięli poprawkę na wiek, płeć, pochodzenie etniczne, status socjoekonomiczny, ogólny stan zdrowia, palenie, spożycie alkoholu oraz dietę. Okazało się, że w 16-letnim okresie obserwacyjnym żadna z pięciu miar siedzenia nie wpłynęła na ryzyko śmiertelności.

W ramach przyszłych badań naukowcy chcą m.in. sprawdzić, czy długie okresy siedzenia wiążą się ze wzrostem częstości występowania chorób, w tym chorób serca czy cukrzycy typu 2.

« powrót do artykułu