Rozwiązano zagadkę wyginięcia megafauny

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Specjaliści z uniwersytetów w Exeter, Cambridge, Reading i Bristol twierdzą, że ich najnowsze badania ostatecznie rozstrzygają spór o to, co było przyczyną zagłady megafauny - ludzie czy zmiany klimatyczne. Większość z największych żyjących kiedykolwiek ssaków wyginęła ponad 80 000 lat temu. Wszystkie gatunki megafauny zniknęły 10 000 lat temu.

Główny autor badań, Lewis Bartlett z University of Exeter, mówi, że dzięki najnowszym osiągnięciom analizy statystycznej udało się jednoznacznie stwierdzić, że główną przyczyną zagłady megafauny (mamutów, tygrysów szablozębnych czy gliptodonów był człowiek. Zmiany klimatyczne odegrały mniejszą rolę niż działalność gatunku Homo.

Naukowcy przeanalizowali tysiące różnych scenariuszy, podczas których wykorzystywali dane dotyczące zanikania wielu gatunków w różnych regionach świata. Brali też pod uwagę daty przybycia ludzi na dane tereny. Analizy porównali z rekonstrukcjami klimatu z ostatnich 90 000 lat.

Z analiz wynika, że w niemal wszystkich regionach pojawienie się człowieka jest związane z gwałtownym zanikaniem megafauny. Jedynie w niektórych regionach świata, głównie w Azji, nie udało się określić, który czynnik - ludzie czy zmiany klimatu - był decydujący. Regiony te powinny stać się przedmiotem bardziej szczegółowych badań.

Te badania kończą 50-letnią debatę i jasno dowodzą, że to ludzie byli główną przyczyną wyginięcia megafauny. Nie wiemy natomiast, jakie konkretnie zachowanie człowieka to spowodowało. Czy były to polowania w celu zdobycia pożywienia, czy użycie ognia czy też wyparcie zwierząt z ich siedzib. Nie rozróżnialiśmy tutaj przyczyn, jednak możemy stwierdzić, że to działalność człowieka, a nie klimat przyczyniły się do zaniku megafauny. To przeczy tezie jakoby wcześni ludzie żyli w harmonii z przyrodą - mówi Bartlett.

Nasze modele bardzo dobrze pokazują zależność pomiędzy pojawieniem się ludzi a zanikaniem megafauny na większości obszaru planety. Azja pozostaje jednak tajemnicą. Badania skamieniałości dowodzą, że wymieranie przebiegało tam bardzo powoli. Następne pytanie, na jakie nauka musi odpowiedzieć brzmi: dlaczego azjatycka megafauna była tak odporna, stwierdza doktor Andrea Manica z Cambridge University.

« powrót do artykułu