Zdobywca Nagrody Nobla nie miał racji

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Posługując się rentgenografią strukturalną, włoscy naukowcy wykazali, że kanały jonowe dostosowują średnicę do wielkości przechodzących przez nie jonów.

Na tym polu rentgenografia strukturalna jest uznawana za ostateczny dowód: jeśli coś się zademonstruje za pomocą tej techniki, to musi być prawda - wyjaśnia prof. Vincent Torre z Międzynarodowej Szkoły Zaawansowanych Badań w Trieście.

Roderick MacKinnon, zdobywca Nagrody Nobla z 2003 r. za odkrycia dotyczące potasowych kanałów jonowych, sądzi, że wybiórczy filtr - rdzeń kanału, przez który jony się przemieszczają - to rodzaj sztywnej i niezmiennej rurki [...]. Wielu naukowców kwestionowało ten pogląd i sugerowało, że kanał może być bardziej elastyczny niż przewidywano, nawet jeśli dotąd nie udało się jeszcze tego bezpośrednio zademonstrować - podkreśla Luisa Napolitano.

Nasze studium z wykorzystaniem rentgenografii strukturalnej jako pierwsze pokazało, że kanał zmienia swoją średnicę. Technika naprawdę pozwala widzieć nam wszystko z atomową rozdzielczością. Przypomina to robienie białku rtg.

Artykuł opublikowany na łamach pisma PNAS składa się z dwóch części: teoretycznej z symulacjami komputerowymi (ich główną autorką jest Ina Bisha z Międzynarodowej Szkoły Zaawansowanych Badań) oraz praktycznej, tym raz wykonanej w Elettra Sincrotrone Trieste pod nadzorem Silvii Onesti.

Naukowcy wyjaśniają, że zrobili zdjęcia oczyszczonych i skrystalizowanych odpowiedników kanałów bramkowanych cyklicznymi nukleotydami podczas przechodzenia 6 jonów różnej wielkości: od najmniejszego litu po największy kation dimetyloamoniowy. Okazało się, że średnica filtra zmieniała się liniowo ze zmianą wielkości cząsteczki.

« powrót do artykułu