Sportowcy mają często problemy z zębami i dziąsłami

[KopalniaWiedzy.pl 361]

Najlepsi sportowcy mają często problem z próchnicą i chorobami dziąseł, co negatywnie wpływa na ich osiągi. Ma to związek z napojami energetyzującymi, wysokowęglowodanową dietą oraz planem treningów.

Naukowcy z Wielkiej Brytanii, Kanady i USA przeanalizowali wyniki 39 publikacji nt. stanu zdrowia jamy ustnej zawodowych sportowców (tak mężczyzn, jak i kobiet). Okazało się, że próchnica dotyczyła 15-75%, a umiarkowana-poważna choroba dziąseł aż 36-85% badanych.

Autorzy raportu z British Journal of Sports Medicine podkreślają, że pokrywa się to z sondażem przeprowadzonym 2 lata temu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, kiedy to 46,5% sportowców przyznało, że nie było w poprzednim roku u stomatologa, a 18% stwierdziło, że problemy z zębami wpłynęły w przeszłości na ich osiągnięcia.

Ian Needleman z Uniwersyteckiego College'u Londyńskiego wyjaśnia, że problemy zębowo-dziąsłowe wywołują ból, stan zapalny, wpływają na sen, jedzenie, a także na sportową pewność siebie.

Ślina pomaga chronić zęby przed erozją szkliwa i próchnicą, stąd negatywny wpływ odwodnienia w czasie intensywnych ćwiczeń. By szybko uzupełnić spalone kalorie, sportowcy często polegają też na wysokowęglowodanowej diecie oraz słodkich i kwasowych napojach energetyzujących. Nie pomaga również wywołana ćwiczeniami supresja układu immunologicznego.

Nie chcemy demonizować napojów energetyzujących ani nie mówimy, że sportowcy nie powinni ich używać. Ludzie muszą jednak mieć świadomość zagrożeń [...] i w prosty sposób im zapobiegać. Przy zwykłym odwodnieniu lepsze mogą np. być woda i napoje hipotoniczne [...]. Przy dziedzinach sportu, gdzie zawodnicy potrzebują dużo energii, warto pomyśleć o pastach z wysoką zawartością fluoru i płynach do płukania jamy ustnej.

Choć nie przeprowadzono wielu badań w tej dziedzinie, pierwszy raport nt. złego stanu uzębienia i dziąseł sportowców pojawił się już po igrzyskach w 1968 r. Dane z klinik z ważnych imprez sportowych i wyrywkowe badanie członków ekip dały podobne rezultaty, przez co Międzynarodowy Komitet Olimpijski zaczął nawoływać do dogłębniejszego poznania zagadnienia.

« powrót do artykułu