Delfiny dołączyły do grona zwierząt z magnetorecepcją

[KopalniaWiedzy.pl 352]

Delfiny są magnetoreceptywne. Eksperymenty przeprowadzone w delfinarium Planète Sauvage w Port-Saint-Père wykazały bowiem, że ssaki zachowują się inaczej, przepływając obok namagnesowanych obiektów.

Magnetorecepcja to zdolność wyczuwania pola magnetycznego. Biolodzy uważają, że zdolność ta pozwala niektórym gatunkom lądowym i wodnym orientować się w przestrzeni oraz sprawnie nawigować. Obserwacje tras migracji waleni, np. delfinów i morświnów, oraz lokalizacja miejsc strandingu (wypływania na plażę) sugerują, że i one mogą być wrażliwe na pola geomagnetyczne.

Ponieważ brakowało na to dowodów eksperymentalnych, zespół Dorothee Kremers z Université de Rennes 1 wybrał grupę 6 delfinów butlonosych. Naukowcy przyglądali się ich spontanicznym reakcjom na beczki z silnie namagnesowanym i rozmagnesowanym bloczkiem. Poza tym oba obiekty miały identyczny kształt i gęstość, były więc nierozróżnialne za pomocą echolokacji. Podczas testów zwierzęta mogły swobodnie wpływać i wypływać z basenów, w których znajdowała się beczka (stanowisko jako całość składało się z 4 zbiorników). Wszystkie delfiny monitorowano w tym samym czasie. Osoba instalująca beczkę nie wiedziała, czy tym razem zawiera ona namagnesowany rdzeń, czy nie. Podobnie miały się sprawy z naukowcem analizującym nagrania dokumentujące poczynania delfinów.

Okazało się, że delfiny o wiele szybciej zbliżały się do beczki z namagnesowanym niż do pojemnika z nienamagnesowanym bloczkiem. Zachowanie ssaków wobec obu rodzajów beczek było jednak takie samo. Może to oznaczać, że były nie tyle fizycznie przyciągane do beczek z namagnesowanym wkładem, co bardziej nimi zaintrygowane.

Delfiny potrafią odróżniać obiekty na podstawie ich właściwości magnetycznych, co jest warunkiem wstępnym nawigacji bazującej na magnetorecepcji - podsumowuje Kremers.

« powrót do artykułu