Nowa choroba odkleszczowa zagraża głównie ludziom z upośledzoną odpornością

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Zespół prowadzony przez naukowców z Sahlgrenska Academy wykazał, że niedawno odkryta bakteria odkleszczowa Candidatus Neoehrlichia mikurensis stanowi ryzyko głównie dla już chorych osób, które zażywają leki immunosupresyjne.

Candidatus Neoehrlichia mikurensis (w skrócie Neoehrlichię) odkryto i opisano w 2010 r. Bakterię, która jest roznoszona przez gryzonie i kleszcze w Azji i Europie, wykryto w 19 przypadkach (6 odnotowano w Szwecji).

W ramach studium akademicy z Niemiec, Szwajcarii, Czech i Szwecji przyjrzeli się bliżej 11 przypadkom. Ludzie obarczeni największym ryzykiem [zakażenia] mają generalnie ponad 50 lat, cierpią albo na chorobę hematologiczną, albo reumatyczną i przechodzą aktualnie terapię immunosupresyjną z, np., chemioterapią lub kortyzonem - wyjaśnia Christine Wennerås.

W raporcie kompilującym dane kliniczne i laboratoryjne uwzględniono zarówno przypadki opublikowane (6), jak i nieopublikowane (5) z lat 2010-2013. Mediana wieku pacjentów, głównie mężczyzn (8), wynosiła 67 lat. Chorzy mieszkali w Szwecji, Szwajcarii, Niemczech i Czechach. Prawie wszyscy (10) przeszli terapię immunosupresyjną, a u większości (8) przeprowadzono splenektomię. Co ciekawe, kontakt z kleszczem przypominała sobie mniej niż połowa.

Nie ma danych dotyczących częstości występowania neoehrlichiozy u ludzi. Powodem jest przede wszystkim trudność wykrycia infekcji. Bakterii nie da się hodować, a to oznacza, że nie jest ona wychwytywana przez rutynowe praktyki diagnostyczne. Co więcej, objawy są zwodnicze: u kilku pacjentów występowały np. zakrzepy w nogach lub naczyniach głowy i nie powiązano tego z zakaźną przyczyną. Inne typowe symptomy, takie jak gorączka, bóle mięśniowe i stawowe, mogą być [z kolei] wywoływane przez pierwotną chorobę. Nie wiemy prawie nic o tym, jak infekcja wpływa na zdrowych skądinąd ludzi, którzy nie przyjmują immunosupresantów. Po zdiagnozowaniu neoehrlichiozy pacjent zdrowieje całkowicie po przeleczeniu antybiotykami.

« powrót do artykułu