Mankiet ratujący życie

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Wygląda na to, że zwykły mankiet ciśnieniomierza może pomóc ludziom przechodzącym zawał, udar czy operowanym. Ograniczając na krótko dopływ krwi do ramienia, da się bowiem przygotować serce i inne narządy wewnętrzne do radzenia sobie z poważniejszym niedokrwieniem.

Jak podkreśla Derek Yellon z Uniwersyteckiego College'u Londyńskiego, technika ma spory potencjał ze względu na prostotę, niskie koszty i nieinwazyjność. Bazuje ona na warunkowaniu niedokrwiennym (ang. ischaemic conditioning), które zaobserwowano po raz pierwszy podczas eksperymentów na zwierzętach, kiedy na chwilę odcinano dopływ krwi do serca. Naukowcy stwierdzili, że uszkodzenie serca było mniejsze, jeśli wcześniej na krótko zmniejszano dostawy krwi. Wyglądało to tak, jakby mięsień trenował się w przetrzymywaniu deprywacji tlenowej.

Zablokowanie przepływu krwi w jednej z kończyn, np. przez ściskanie, dawało te same rezultaty. Co ciekawe, występowały one nawet po przetoczeniu krwi, co sugeruje, że w ściskanej kończynie wydzielają się związki spełniające funkcję sygnalizacyjną. Obecnie trwają prace nad opisaniem szczegółowego mechanizmu.

U ludzi stosuje się 4 cykle pompowania i spuszczania powietrza z mankietu ciśnieniomierza (oba etapy trwają po 5 minut). Kilka studiów wykazało, że w ten sposób można o ok. 1/3 zmniejszyć uszkodzenia serca po operacji wszczepienia bypassów. Wygląda też na to, że metodę warto by stosować po zawale przed wprowadzeniem do zwężonego naczynia stentu. Pozwoliłoby to organizmowi poradzić sobie z reprefuzją i reoksygenacją, które paradoksalnie nasilają uszkodzenia niedokrwienne.

Ponieważ nie wszystkie badania wykazywały tak znaczną poprawę, część specjalistów czeka na wyniki testów zakrojonych na szerszą skalę. W kilku szpitalach w Indiach i Chinach już teraz stosuje się jednak warunkowanie niedokrwienne przed operacjami serca i po udarach niedokrwiennych.

Badania na zwierzętach sugerują, że technika przynosi korzyści nie tylko sercu, ale i innym narządom. Obecnie testuje się ją m.in. u niedotlenionych noworodków i przed przeszczepami.

« powrót do artykułu