Naśladuje wpływ ruchu i chroni przed cukrzycą

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Naukowcy odkryli naturalną cząsteczkę, pochodną kwasów omega-3, którą można wykorzystać w leczeniu insulinooporności i cukrzycy typu 2. Naśladuje ona wpływ ćwiczeń fizycznych na regulację poziomu cukru we krwi.

Od jakiegoś czasu wiadomo, że kwasy omega-3 mogą pomóc w zmniejszeniu insulinooporności wywołanej dietą obfitującą w tłuszcze nasycone. W ramach wcześniejszego studium dr André Marette z Université Laval przypisał to zjawisko bioaktywnemu lipidowi - protektynie D1. Drążąc dalej to zagadnienie, Kanadyjczycy odkryli, że inny członek tej samej rodziny - protektyna DX (PDX) - wyzwala produkcję i uwalnianie interleukiny-6 (IL-6) w komórkach mięśniowych. To istotne, bo taka reakcja występuje również w czasie ćwiczeń fizycznych. Znajdując się w krwiobiegu, IL-6 kontroluje poziom glukozy na 2 sposoby: sygnalizuje wątrobie, by ograniczyła produkcję glukozy i oddziałuje bezpośrednio na mięśnie, by zwiększyć wychwyt cukru.

By zademonstrować związek między PDX oraz IL-6, naukowcy posłużyli się transgenicznymi myszami, u których nie występował gen Il6. U tych zwierząt PDX miała niewielki wpływ na stężenie glukozy we krwi. W podobnych testach prowadzonych na otyłych szczurach protektyna DX w bardzo dużym stopniu zwiększała insulinowrażliwość. Mechanizm działania PDX reprezentuje nową strategię terapeutyczną, nakierowaną na poprawę kontroli glikemii. Skuteczność protektyny dorównuje niektórym obecnie przepisywanym lekom.

Mimo że PDX naśladuje częściowo wpływ ruchu, Marette podkreśla, że cząsteczka nie może być zastępnikiem aktywności fizycznej, bo ta ostatnia zapewnia korzyści sercowo-naczyniowe i hormonalne, które wykraczają daleko poza metaboliczny wpływ na mięśnie.

Marette i Université Laval wypełnili wniosek patentowy na PDX i jej zastosowania terapeutyczne. Następnym krokiem jest dla nas zademonstrowanie przeciwcukrzycowego działania u ludzi i znalezienie receptora PDX.

« powrót do artykułu