Choć są dość blisko spokrewnione, różnią się metodą odtwarzania mięśnia

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Naukowcy z Karolinska Institutet, Technicznego Uniwersytetu Drezdeńskiego oraz Instytutu Biologii Molekularnej Komórki i Genetyki Maxa Plancka odkryli, że za regeneracją mięśni szkieletowych utraconych części ciała u 2 przedstawicieli podrzędu Salamandroidea stoją różne mechanizmy komórkowe.

By ustalić, jaki rodzaj komórek daje początek nowej tkance mięśniowej, Szwedzi i Niemcy oznakowali różne ich typy u atlantotrytona zielonkawego (Notophthalmus viridescens) i salamandry meksykańskiej (Ambystoma mexicanum). Płazy straciły przednią kończynę.

Wykazaliśmy, że u jednego z gatunków [atlantotrytona] tkanka mięśniowa jest regenerowana z wyspecjalizowanych miocytów, które deróżnicują się i zapominają, jakim rodzajem komórek były. To interesujący mechanizm, który destabilizuje specjalizację komórek i prowadzi do powstania nowych komórek macierzystych; u drugiego gatunku [salamandry meksykańskiej] nowe mięśnie powstają z istniejących komórek macierzystych [satelitowych komórek PAX7⁺; białko Pax7 to czynnik transkrypcyjny] - wyjaśnia dr András Simon.

To ważne, by badać procesy, które prowadzą do zapominania tożsamości komórkowej i jej modulacji. Istotne także, by sprawdzić, dlaczego zdolności regeneracyjne [deróżnicujących gatunków Salamandroidea] są niezależne od wieku i tego, ile razy ta sama tkanka/część ciała była odtwarzana. Wiedza ta przyda się w studiach dotyczących dystrofii mięśniowej u ludzi.

« powrót do artykułu