Metabolizm cholesterolu a anoreksja

[KopalniaWiedzy.pl 351]

Największe jak dotąd badanie obejmujące sekwencjonowanie DNA chorych na anoreksję powiązało chorobę z wariantami genu kodującego enzym regulujący metabolizm cholesterolu.

Nasze ustalenia wskazują kierunek, którego podjęcia nikt wcześniej zapewne by nie rozważał - podkreśla prof. Nicholas J. Schork z Instytutu Ellen Scripps.

Rozwój anoreksji nie jest dobrze poznany. Wydaje się, że pewną rolę odgrywają czynniki kulturowe, stres, dojrzewanie i sieci społeczne, ale badania na bliźniętach sugerują, że czynniki genetyczne mają największy wpływ.

Jak podkreślają autorzy raportu z pisma Molecular Psychiatry, wielką tajemnicą pozostawało, o jakie konkretnie geny chodzi. Genetyczne badania pacjentów dały dotąd niewiele replikowalnych wyników. Badacze podejrzewali, że w grę wchodzi wiele genów, dlatego odpowiedź mogłyby zapewnić jedynie studia zakrojone na szeroką skalę. W najnowszym projekcie uwzględniono dane genetyczne ponad 1205 chorych i 1948 zdrowych osób (tworzyły one grupę kontrolną).

Na pierwszym etapie akademicy katalogowali warianty genów - wybrano te, które wcześniej powiązano z odżywianiem oraz wskazano w ramach badań nad anoreksją. W grupie 334 osób w zestawie 152 genów kandydujących istotne statystycznie powiązania z jadłowstrętem psychicznym stwierdzono w przypadku zaledwie kilku. Jedna z najsilniejszych korelacji dotyczyła EPHX2, genu kodującego mikrosomalną hydroksylazę epoksydową typu 2. (enzym regulujący metabolizm cholesterolu).

Międzynarodowy zespół przeprowadził kilka badań replikacyjnych (każdorazowo badano różne kohorty osób chorych i zdrowych, stosowano także różne metody analizy genetycznej). I tutaj okazywało się, że pewne warianty EPHX2 występują częściej u jednostek z jadłowstrętem.

Próbując nadać sens swoim spostrzeżeniom, naukowcy zajrzeli do badania podłużnego chorób serca (Bogalusa Heart Study, BHS). Stwierdzili, że grupa wytypowanych wariantów EPHX2 zmienia normalną relację między poziomem cholesterolu a wskaźnikiem masy ciała (BMI). Myśleliśmy, że w miarę trwania studium odkrycie dotyczące EPHX2 może odejść w niepamięć lub stać się mniej przekonujące, ale ciągle znajdowaliśmy dowody sugerujące, że [gen] odgrywa [pewną] rolę w anoreksji.

Na razie nie wiadomo, w jaki sposób warianty EPHX2, które wywołują nieprawidłowy metabolizm cholesterolu, miałyby wyzwalać bądź podtrzymywać jadłowstręt psychiczny, Schork zauważył jednak, że mimo poważnego niedożywienia, pacjenci z anoreksją mają często nadzwyczajnie wysoki poziom cholesterolu we krwi. Warto dodać, że inne badania sugerowały, że chudnięcie, np. u ludzi z depresją, może prowadzić do wzrostów cholesterolu, a skądinąd wiadomo, że cholesterol wiąże się z dobrym nastrojem. Niewykluczone więc, że z powodów genetycznych niektórzy pacjenci z anoreksją mogą mieć lepszy nastrój przez niejedzenie (via wysokie stężenie cholesterolu).