Kosogony ogłuszają ofiary ogonem

[KopalniaWiedzy.pl 353]

Ponieważ płetwa ogonowa z wydłużonym górnym płatem stanowi sporą część ciała kosogonów, naukowcy od dawna podejrzewali, że ryby korzystają z niej jak z broni. Zdjęcia wykonane podczas polowania na sardynki potwierdziły, że Alopias pelagicus rzeczywiście ogłuszają ofiary, uderzając je ogonem.

Dr Simon Oliver z Uniwersytetu w Liverpoolu uwiecznił to zachowanie u wybrzeży filipińskiej wyspy Pescador. W sumie między czerwcem a październikiem 2010 r. udokumentowano 61 takich sytuacji; naukowcy przeanalizowali 25 przypadków ogłuszania.

Autorzy artykułu z pisma PLoS ONE ujawniają, że A. pelagicus przez całą dobę polują w ten sposób na sardynki. Atak składa się z następujących po sobie faz: przygotowania, uderzenia, powrotu do pozycji horyzontalnej i zbierania ofiar. Przygotowanie trwa najdłużej i biolodzy podejrzewają, że ryba kumuluje wtedy siły, by wziąć zamach. Uderzenia ogonem zaczynają się od przywiedzenia płetw piersiowych. Dzięki temu zmienia się nachylenie drapieżnika - tylne części szybko się unoszą, co opóźnia tempo przybliżania do ławicy. Biolodzy podkreślają, że siła ciosu kosogona jest tak duża, że rozpuszczone gazy dyfundują w górę kolumny wody, tworząc bąbelki. Mamy do czynienia ze skrzyżowaniem bicza ze średniowieczną machiną wojenną [...] - podkreśla Oliver, dodając, że wg niego, przez toń przemieszcza się wtedy fala uderzeniowa.

Interesujące jest to, że uderzenia ogonem kończyły się sukcesem tylko w ok. 60% przypadków. Kiedy jednak udawało się [ogłuszyć sardynki], A. pelagicus zawsze zabijał więcej niż jedną ofiarę. [...] W ten sposób można zrównoważyć koszt nieudanych polowań.

Naukowcy podejrzewają, że kształt płetw piersiowych i ogonowej to przynajmniej częściowo skutek przystosowania do polowania za pomocą uderzania ogonem.