Sonar zmienia zachowanie płetwali błękitnych

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Zagrożone płetwale błękitne, największe zwierzęta jakie kiedykolwiek żyły na Ziemi, zmieniają swoje zachowanie gdy są wystawione na dźwięki wydawane przez sonary. Zwierzęta gwałtownie się wynurzają lub unikają czasowo ważnych obszarów żerowania. Wyniki badań, finansowanych przez U.S. Navy Chief of Naval Operations Environmental Readiness Division i U.S. Office of Naval Research, zostały opublikowane w najnowszym numerze Proceedings of the Royal Society B.

Eksperci najpierw oznaczyli zwierzęta nieinwazyjnymi tagami, które pozwalały na śledzenie ich zachowania. Następnie wystawiano je na działanie sonaru pracującego w zakresie 3,5-4 kHz. Sygnał był znacznie mniej intensywny, niż ten emitowany przez wojskowe sonary. Badania wykazały, że część zwierząt reagowała na dźwięki. Wynurzały się, unikały obszaru żerowania. Ich odpowiedź zależała jednak od bardzo wielu czynników i była złożona. Nie wszystkie reagowały na hałas i nie wszystkie w ten sam sposób.

Naukowcy podkreślają, że to pierwsze badania dotyczące reakcji fiszbinowców na sonar o średniej częstotliwości. Dostarczyły one niezwykle istotnych danych, pozwalających ocenić ryzyko związane z działalnością człowieka. Obecnie na Ziemi żyje znikoma liczba płetwali błękitnych w porównaniu sprzed epoki polowań na nie. Dlatego ich ochrona jest niezwykle istotna. Wspomniane badania były prowadzone u południowych wybrzeży Kalifornii. Obszar ten jest ważnym regionem żerowania płetwali. Odbywają się tam również ćwiczenia Marynarki Wojennej, podczas których używane są sonary. Stąd potrzeba przeprowadzenia badań nad ich wpływem na zwierzęta.

Dzień wcześniej w Biology Letters ukazał się artykuł tego samego zespołu naukowego, opisujący reakcję wali Cuviera na podobny sonar. Jest ona znacznie silniejsza niż w przypadku płetwali.