Zmiana sposobu podawania może ograniczyć lekooporność

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Nowe studium sugeruje, że szybki wzrost antybiotykooporności wiąże się z doustnym przyjmowaniem tych leków. Wg badaczy, wlewy dożylne lub metody przezskórne (np. plastry) mogłyby znacznie spowolnić ten proces.

Przez ponad 40 lat wystarczyło podać kilka dawek penicyliny, by opanować poważną infekcję bakteryjną. Od lat 80. antybiotykooporność szybko się rozprzestrzenia, przez co dawne leki stają się bezużyteczne, a coraz więcej pacjentów cierpi, a nawet umiera - podkreśla Hua Wang z Uniwersytetu Stanowego Ohio.

Podczas najnowszego studium myszy zakażano bakteriami z określonymi genami oporności; w przypadku enterokoków (Enterococcus) był to gen tet(M), a u pałeczek okrężnicy (Escherichia coli) gen bla_CMY-2. Później zwierzętom podawano różne dawki tertacykliny (Tet) lub ampicyliny (Amp). Antybiotyki wstrzykiwano lub podawano doustnie.

W odchodach gryzoni leczonych doustnie wysokimi dawkami Tet i Amp zaobserwowano szybki wzrost genów oporności. Gdy identyczne dozy antybiotyków podawano w iniekcji, lekooporność rozprzestrzeniała się wolniej i w mniejszym zakresie.
Bez względu na drogę podania antybiotyków, naukowcy nie znaleźli genów lekooporności u myszy, które nie były wcześniej inokulowane bakteriami.

Wang wyjaśnia, że doustne zażywanie ułatwia rozprzestrzenianie lekooporności, bo w ten sposób z antybiotykami styka się rozbudowany mikrobiom przewodu pokarmowego. Oporne bakterie dostają się z odchodami do środowiska , a stąd już prosta droga do łańcucha pokarmowego (dochodzi do zakażania trzody, niebezpieczne są także rośliny nawożone obornikiem z przemysłowych hodowli oraz zanieczyszczona gleba).