Wiszące ogrody stworzono w Niniwie, a nie w Babilonie?

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Wiszące ogrody królowej Semiramidy nie znajdowały się, wg Stephanie Dalley z Uniwersytetu Oksfordzkiego, w Babilonie, lecz w Niniwie. Brytyjka, która przez kilkanaście lat zajmowała się lokalizacją jednego z 7 cudów świata, uważa, że ogrody zbudowano na polecenie Sennacheryba, władcy Asyrii z dynastii Sargonidów, a nie Nabuchodonozora II.

Specjalistka od starożytnych języków Środkowego Wschodu przeanalizowała asyryjskie i babilońskie tabliczki z pismem klinowym oraz ponownie zinterpretowała teksty rzymskie i greckie. Pracując nad asyryjską inskrypcją z VII w. p.n.e., Dalley zauważyła, że w latach 20. ubiegłego wieku niewłaściwie ją przetłumaczono, przekształcając urywki w kompletny bezsens.

Brytyjka natrafiła na wypowiedź samego Sennacheryba, w której napomykał on o "pałacu niemającym sobie równych" oraz "cudzie dla wszystkich ludzi". Władca opisywał wynoszącą wodę śrubę, wykonaną dzięki nowej metodzie odlewania brązu (warto zauważyć, że powstała ona na 400 lat przed śrubą Archimedesa, maszyną używaną do nawadniania kanałów irygacyjnych). Wg Dalley, śruba była częścią systemu kanałów, tam i akweduktów. Za ich pomocą sprowadzano górską wodę do wiszących ogrodów.

Podczas ostatnich wykopalisk natrafiono na ślady akweduktów. Jeden z nich znajdował się w pobliżu Niniwy. Widniała na nim inskrypcja: "Sennacheryb, król świata".

Dalley po raz pierwszy wspomniała o swojej teorii już w 1992 r. Dwudziestego trzeciego maja nakładem wydawnictwa Oxford University Press ukaże się książka "Tajemnica wiszących ogrodów Babilonu", która podsumowuje jej wieloletnie badania. Brytyjka spodziewa się, że zgromadzone przez nią dowody zostaną uznane za obrazoburcze; w końcu od dziesiątków lat w szkołach, podręcznikach i encyklopediach mówi się o ogrodach Nabuchodonozora. Zmaganie się z uniwersalnie uznawanymi akademickimi prawdami może być postrzegane jako szczyt arogancji [...], ale asyrologia jest stosunkowo nową dziedziną.

Gdy specjalistka z Oksfordu połączyła dane z różnych tekstów, wyłonił się z nich obraz ogrodu naśladującego górskie krajobrazy. Jego założyciele pomyśleli nie tylko o tarasach, ale i o okolonych kolumnami ścieżkach, z których widać było egzotyczne rośliny i urokliwe strumienie.

Choć o 7 cudach świata napomykano w klasycznych tekstach, tylko Józef Flawiusz twierdził, że wiszące ogrody powstały z rozkazu Nabuchodozora. Dalley dodaje, że starożytne źródła, w tym Księga Judyty, często myliły miejsca i imiona (dotyczyło to również obu wspomnianych na początku władców).