Wydra z Japonii oficjalnie uznana za wymarłą

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Po ponad 30 latach, jakie minęły, odkąd ostatnio widziano japońską wydrę rzeczną (Lutra lutra whiteleyi), 28 sierpnia br. tamtejsze Ministerstwo Ochrony Środowiska oficjalnie ogłosiło, że podgatunek wydry wyginął.

Ostatni egzemplarz sfotografowano w 1979 r. przy ujściu rzeki Shinjō w mieście Susaki. W przeszłości ssak był tak rozpowszechniony, że w latach 80. XIX w. spotykało się go także w Tokio. W latach 30. XX w. populacja nagle się skurczyła. Później zwierzę widziano zaledwie kilkakrotnie.

W latach 90. próbowano zlokalizować ocalałe wydry. Zdobyto jednak nieliczne i niezbyt mocne dowody. Yoshihiko Machida, emerytowany profesor Uniwersytetu w Kōchi, powiedział w wywiadzie udzielonym gazecie The Mainichi, że odchody zidentyfikowano jako wydrze tylko raz - w 1999 r. Biolog ma jednak nadzieję, że jakieś L. lutra whiteleyi się jednak ostały i deklaruje, że będzie kontynuować swoją misję poszukiwawczą.

Ministerstwo ogłosiło, że poza wydrą rzeczną wyginął też podgatunek pewnego azjatyckiego nietoperza (Rhinolophus pumilus miyakonis); ostatnio widziano go w 1971 r. Poza tym z wyspy Kiusiu zniknął japoński podgatunek niedźwiedzia himalajskiego. Do ostatniego spotkania doszło w 1957 r. (w innych częściach Kraju Kwitnącej Wiśni zwierzę nadal występuje). Na tym, niestety, lista się nie kończy. Trafiły na nią, niewymieniane na konferencji z nazwy, dwa gatunki roślin, jeden ptak i jeden owad.

Wydra i nietoperz to pierwsze dwa gatunki ssaków, które zniknęły z powierzchni (japońskiej) ziemi w okresie Shōwa (od 1926 do 1989 r. za panowania cesarza Hirohito). Cztery inne tamtejsze ssaki - 2 podgatunki wilka: wilk z Hokkaido/wilk Ezo (Canis lupus hattai) i karłowaty wilk japoński/karłowaty wilk z Honsiu (Canis lupus hodophilax) oraz 2 nietoperze: rudawka okinawska (Pteropus loochoensis) i Pipistrellus sturdeei - wyginęły podczas Restauracji Meiji (1868-1912; po rządach siogunów pełnię władzy zdobył wtedy cesarz Mutsuhito).