Leniwce mało się ruszają, nie muszą więc precyzyjnie wyczuwać ruchu

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Naukowcy, którzy za pomocą tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości badali budowę kanałów półkolistych głównie szczerbaków (Xenarthra), stwierdzili, że w odróżnieniu od szybciej poruszających się mrówkojadów czy pancerników, u leniwców pstrych (Bradypus variegatus) występuje spore zróżnicowanie ich kształtu, relatywnych rozmiarów i kątów ułożenia.

Zespół Guillaume'a Billeta z Uniwersytetu w Bonn tłumaczy, że układ przedsionkowy pozwala zwierzętom wykrywać ruch obrotowy głowy. Skoro jednak leniwce poruszają się bardzo wolno i rzadko, nie potrzebują zmysłu równowagi sprawniejszych zwierząt, np. małp. Ogólna zmienność morfologiczna kanałów półkolistych okazała się u nich co najmniej 2-krotnie większa niż u innych badanych ssaków. Wyniki uzyskane przez biologów potwierdzają hipotezę Karola Darwina, że jeśli jakiś narząd nie jest kluczowy dla danego taksonu, z biegiem czasu nie dochodzi do zaniku zróżnicowania struktury czy osiągów.