W Emiratach Arabskich znaleziono najstarszą perłę świata

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Na stanowisku neolitycznym w emiracie Umm al-Kajwajn odkryto mierzącą zaledwie 1,7 mm najstarszą naturalną perłę świata. Datowanie radiowęglowe wykazało, że powstała między 5547 a 5235 r. p.n.e. Dotąd palmę pierwszeństwa przyznawano okazowi z Japonii, jednak w porównaniu do arabskiego znaleziska, okazał się on o 2 tys. lat młodszy.

Poza rekordzistką ze stanowiska Umm al-Kajwajn 2 na naturalne perły natrafiano na południowo-wschodnim wybrzeżu Półwyspu Arabskiego, co sugeruje, że poławianie perłopławów rozpoczęło się właśnie tutaj.

W artykule, który ukazał się w piśmie Arabian Archaeology and Epigraphy, naukowcy z Laboratorium Archeologii i Nauk Starożytnych dowodzą, że perły stanowiły istotny składnik tożsamości kulturowej wczesnych społeczeństw Zatoki Perskiej i północnego Oceanu Indyjskiego. Archeolodzy podkreślają, że cenione je z powodów estetycznych, były też wykorzystywane podczas różnego rodzaju ceremonii.

Neolityczne perły z Półwyspu Arabskiego (w sumie 101) zawdzięczamy 2 gatunkom: Pinctada margaritifera oraz Pinctada radiata. Te drugie są znacznie mniejsze, łatwiej je poławiać, a co ważniejsze, dają perły lepszej jakości.
Po wyciągnięciu z wody zdobycz sortowano. Najbardziej ceniono perły o kulistym kształcie. Mimo że z upływem lat sporo okazów zbielało i zmętniało, niektóre zachowały się świetnie.

Naturalne perły odgrywały ważną rolę w rytuałach pogrzebowych. Nic więc dziwnego, że tę z Umm al-Kajwajn znaleziono w miejscu pochówku. W innych nekropoliach perły umieszczano na twarzach zmarłych, często nad górną wargą.