Kiedy mówienie do siebie pomaga?

[KopalniaWiedzy.pl 353]

Czy mówienie do siebie podczas szukania różnych przedmiotów pomaga? Okazuje się, że tak, ale pod warunkiem, że są nam dobrze znane (Quarterly Journal of Experimental Psychology).

Gary Lupyan z University of Wisconsin-Madison i Daniel Swingley z University of Pennsylvania przeprowadzili serię eksperymentów. W pierwszym ludziom pokazywano 20 zdjęć różnych obiektów i polecano, by znaleźli jeden konkretny. W niektórych próbach badani widzieli napis "Proszę poszukać czajniczka", a w innych należało szukać tego samego przedmiotu, powtarzając na głos jego nazwę. Okazało się, że mówiąc do siebie, ochotnicy szybciej znajdowali obiekt.

W kolejnym eksperymencie ludzie mieli zrobić wirtualne zakupy. Proszono ich o jak najszybsze wyszukanie wszystkich towarów z danej kategorii, np. wszystkich butelek coli, dezodorantów albo worków z jabłkami. Ponownie ustalono, że powtarzanie na głos nazwy dobrze znanych towarów przyspieszało proces. Zauważono też jednak coś innego: w miarę jak spadała siła skojarzenia między nazwą a celem wzrokowym, powtarzanie na głos coraz bardziej upośledzało szukanie.

Zgodnie z hipotezą sprzężenia zwrotnego etykiety słownej Lupyana, etykiety werbalne mogą oddziaływać na trwające przetwarzanie wzrokowe. Słyszenie wyrazu "krzesło", w porównaniu do zwykłego myślenia o nim, sprawia, że czasowo system wzrokowy lepiej wyszukuje krzesła. Etykiety kategorii modulują pojęciowe i percepcyjne reprezentacje przez odgórne sprzężenie zwrotne.