Znajdź zawartość

Dla ludzi 36 miesięcy to dłużej niż 3 lata. Jeśli więc jeden producent napisze, że dla jego pralki gwarancja wynosi 36 miesięcy, a drugi, że w przypadku jego produktu wynosi ona 3 lata, większość konsumentów zdecyduje się na pierwsze urządzenie. Różnica między 84- a 108-miesięczną gwarancją wydaje się większa od różnicy między gwarancją 7- i 9-letnią, mimo że obie różnice są dokładnie takie same – wyjaśniają Mario Pandelaere i Christophe Lembregts z Uniwersytetu w Gandawie oraz Barbara Briers z Uniwersytetu w Tilburgu. Jakościowa informacja może być zazwyczaj wyrażona w alternatywnych jednostkach. Ludzie przeważnie nie zauważają, że dobór jednostki jest dowolny [ocena da się równie dobrze przedstawić na skali od 0 do 10, jak i na skali od 0 do 100] i skupiają się na liczbach wykorzystanych do przedstawienia określonej różnicy. W wyniku efektu jednostki konsumenci uznają, że różnica między oceną 90 i 95 na 100 jest większa niż między 9 i 9,5 na 10. W dodatkowym studium psycholodzy wykazali, że efekt jednostki można też zaprzęgnąć do pracy na rzecz zdrowia. Gdy uczestnicy badania wychodzili z laboratorium, dawano im do wyboru jabłko i batonik Twix. Wartość energetyczną wyrażano albo w kilodżulach (jabłko – 247, batonik 1029) albo w kilokaloriach (jabłko – 59, Twix – 246). Ludzie częściej wybierali owoc, gdy stosowaną jednostką był kilodżul. W tym przypadku liczbowo różnica wydaje się bowiem większa (782 kJ vs. 187 kcal).

Dr Jeffrey S. Mogil z McGill University stwierdził, że podobnie jak my, myszy wyrażają ból za pomocą min. Wbrew pozorom odkrycie to ma duże znaczenie, ponieważ nie tylko polepszy los zwierząt laboratoryjnych i pomoże weterynarzom w pracy, ale i pozwoli opracować skuteczniejsze leki przeciwbólowe dla ludzi. Mogil wraz zespołem oraz akademicy z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej (UCB), którzy pracowali pod przewodnictwem prof. Kennetha Craiga, zauważyli grymas na pyskach gryzoni, gdy poddawali je działaniu umiarkowanie silnych bodźców bólowych. Dzięki opisywanym badaniom Kanadyjczykom udało się stworzyć Skalę Mysich Grymasów. Jako że w badaniach nad bólem wykorzystuje się głównie gryzonie, dokładny pomiar jest priorytetem w zrozumieniu bólu samoistnego. Doktor Mogil, studentka Dale Langford i zespół analizowali zdjęcia myszy z 30 min przed i 30 po zaaplikowaniu umiarkowanie silnego bodźca bólowego, np. po wstrzyknięciu w brzuch lub łapy rozcieńczonej substancji (kwasu octowego) o działaniu zapalnym. Natężenie badanego bólu było porównywalne z bólem głowy czy odczuciami związanymi z opuchlizną palca. Badacze zastosowali szereg nieprzyjemnych procedur, by ocenić, które grymasy wskazują na ból. Miny pojawiające się po zastrzykach sugerowały, że najczęściej wyrażany jest ból wewnętrzny i trwający dłużej niż kilka minut. Wg Mogila, wyrazy pyska mogą stanowić sygnał ostrzegawczy dla pozostałych myszy. Kanadyjczycy zauważyli, że ból krótkotrwały - np. wywołany przymocowaniem na kilka sekund spinacza do ogona - oraz ból przewlekły, np. spowodowany operacyjnym uszkodzeniem nerwów, nie przejawiają się w postaci grymasów. W tym ostatnim przypadku Mogil także proponuje logiczne wyjaśnienie i dywaguje, że myszy tak wyewoluowały, aby ukrywać te rodzaje bólu. Dzięki temu drapieżniki ani rywale nie są w stanie wykryć ich słabości. Następnie filmy wysłano do laboratorium Craiga na UBC, gdzie powstała skala. Tamtejsi eksperci zaproponowali, by w powiązaniu z natężeniem bodźca oceniać następujące parametry pyska: 1) mrużenie oczu, 2) nadymanie policzków i nosa, 3) ustawienie uszu oraz wibryssów. Laboratorium Craiga specjalizuje się w analizie wyrazów twarzy. Jest znane z prac nad mimiką bólową u niemowląt i osób z zaburzeniami komunikacji. W przyszłości naukowcy zamierzają ustalić, czy skala sprawdza się w odniesieniu do innych niż myszy gatunków, czy leki przeciwbólowe podawane myszom po zabiegach chirurgicznych sprawdzają się w formie powszechnie ordynowanych dawek i czy gryzonie reagują na mimiczne wskazówki świadczące o cierpieniach pobratymców.

Singapurskie Stowarzyszenie na rzecz Zdrowia Mężczyzn (Singapore's Society for Men's Health) i jedna z firm farmaceutycznych zaproponowały nową czteropunktową skalę oceny zaburzeń erekcji (erectile dysfunction, ED). Dzięki niej panowie mogliby oceniać twardość członka, porównując ją do konsystencji różnych warzyw, owoców czy produktów spożywczych: 1) ogórka, 2) nieobranego banana, 3) banana bez skórki i wreszcie 4) tofu. Ocena jest całkowicie subiektywna, nie opiera się na jakichkolwiek naukowych pomiarach. O skali opowiedziała na konferencji prasowej Victoria Lehmann, seksuolog z Wielkiej Brytanii. Przemawiała, dzierżąc w dłoni ogórek.