Znajdź zawartość

Kiedy do nosa docierają dwa zapachy naraz, mózg przetwarza je oddzielnie, wykorzystując do tego poszczególne dziurki. W dodatku co pewien czas następuje zmiana nozdrza dominującego (Current Biology). Profesor psychologii Denise Chen i studentka Wen Zhou z Rice University badały 12 ochotników, którzy wąchali dwie butelki. Znajdowały się w nich substancje o zupełnie różnych woniach. Jedną wypełniono alkoholem fenyloetylowym, który pachnie różą, dlatego czasem nazywa się go alkoholem różanym, a drugą alkoholem n-butylowym, kojarzącym się z zapachem markerów (flamastrów). Na buteleczkach znajdowały się nakładki, umożliwiające jednoczesne wąchanie obu próbek. Podczas 20 prób u wszystkich ochotników następowały przełączenia zapachu górującego nad drugim. Niektórzy ludzie doświadczali częstszych i bardziej gwałtownych zmian niż inni. Nie dało się zatem wyznaczyć przewidywalnego wzorca zmian dla całej grupy. Chen uważa, że mamy do czynienia z rywalizacją dziurek, która przypomina rywalizację występującą w parzystych narządach zmysłów. Kiedy np. każde oko widzi coś innego, oba obrazy są postrzegane na zmianę (widzimy jeden w danym momencie). Gdy w warunkach laboratoryjnych do każdego nozdrza docierał inny zapach, badani ulegali złudzeniu węchowemu. Zamiast stale wyczuwać mieszankę dwóch woni, oni postrzegali jedną z nich, a potem drugą. I tak na zmianę, jakby nozdrza ze sobą współzawodniczyły. Mimo że zapachy są tak samo silne, w określonym momencie mózg zajmuje się głównie jednym. Rywalizacja angażuje adaptacje w obrębie obwodowych neuronów czuciowych. Zmagania zapachowe odbywają się wyłącznie w głowie odbiorcy, właściwości samych bodźców w ogóle się nie zmieniają.

Nowa Zelandia bywa uznawana za światowe centrum pingwinów. Mieszka tam 9 z 16 znanych gatunków tych nielotów. Nic dziwnego, że to właśnie w tych rejonach zorganizowano pierwszą edycję Pingwinthlonu (Penguathlon). Impreza odbywa się w Kelly Tarlton Arctic Encounter w Orakei. Zespoły pingwinów białobrewych (Pygoscelis papua) i królewskich (Aptenodytes patagonicus) rywalizują w kilku dziedzinach: piłce nożnej – choć lepiej byłoby chyba mówić o piłce nożno-skrzydlato-dziobowej, surfingu, podwodnym freesbee, futbolu amerykańskim, który w tym przypadku bardziej przypomina przedziwną sztafetę i chodzie. Nie zabrakło też swing ballu, gdzie zawodnicy odbijają zawieszoną na długim sznurku perforowaną piłkę. Nieloty nie biegają po trawiastych boiskach, specjalnie dla nich murawę zastąpiono kruszonym lodem. Przedstawiciele Antarctic Encounter zapewniają, że nie chodzi wyłącznie o uciechę widzów, ale także, a może przede wszystkim o zdrowie i dobre samopoczucie nielotów. Zabawa tak bardzo spodobała się ptakom i ludziom, że już teraz mówi się o przyszłorocznej powtórce z rozrywki...