Znajdź zawartość

Dotąd wykrycie pojedynczej komórki nowotworowej odrywającej się od guza wydawało się graniczyć z cudem, lecz dzięki wielofunkcyjnym nanocząstkom, które usuwają z tła szum, obrazowanie może się stać naprawdę bardzo czułe. Nanocząstki stanowią bardzo obiecujący środek kontrastowy, ale we wszystkich technikach niewykorzystujących radioaktywnych znaczników otaczające tkanki przytłaczają słaby sygnał, przez co naukowcom nie udaje się wykryć pojedynczej komórki bądź niewielkiej ich liczby. Eksperymenty na syntetycznej tkance zademonstrowały, że technika może niemal całkowicie wyeliminować silny sygnał tła. Podczas przyszłych badań akademicy spróbują powtórzyć wyniki w badaniach na zwierzętach. Trzydziestonanometrowa cząstka składa się z jądra z tlenku żelaza oraz cienkiej złotej skorupki, która otacza jądro, ale się z nim nie styka. Otoczka absorbuje promieniowanie podczerwone, ale można ją także wykorzystać w termoterapii czy do mocowania biocząstki, która powinna się związać z konkretnymi komórkami. W ramach wcześniejszych badań zespół Gao połączył różne funkcje w jednej nanocząstce, co nie jest łatwe ze względu na jej miniaturowe rozmiary. Jak tłumaczy współautor najnowszego studium prof. Matthew O'Donnell, przyszłe metody obrazowania będą służyć nie tyle do wykrywania guzów, monitorowania funkcji czy zużycia tlenu, lecz do badania poziomu molekularnego. Oznacza to, że oceny medycznej i zliczania komórek będzie można dokonać wewnątrz organizmu. Biopsję lub badanie pod mikroskopem zastąpi zdjęcie wskazujące konkretne białka albo nieprawidłową aktywność u źródła. Dzisiaj używamy biomarkerów, by zobaczyć duży zbiór chorych komórek, nowa technika może nas jednak sprowadzić na bardzo precyzyjny poziom, potencjalnie pojedynczej komórki. Amerykanie przetestowali swoją metodę w obrazowaniu fotoakustycznym. To tania technika, w dodatku czuła na niewielkie zmiany we właściwościach tkanki i zdolna do penetrowania na kilka centymetrów w głąb. Działa na zasadzie lekkiego podgrzania komórek za pomocą lasera. Te zaczynają wibrować i wytwarzają fale ultradźwiękowe, które przemieszczają się przez tkanki ku powierzchni ciała. Zespół twierdzi, że metodę z nanocząstkami z magnetycznym jądrem da się zastosować także w innych rodzajach obrazowania.