Znajdź zawartość

Archeolodzy z Museum of London Archaeology (MOLA) zidentyfikowali grzebień wykonany z fragmentu ludzkiej czaszki (kości ciemieniowej). Datuje się on na 750 r. p.n.e.-43 r. n.e. Odkryto go na stanowisku z epoki żelaza w Bar Hill w pobliżu Cambridge. To bardzo rzadkie znalezisko. Michael Marshall podkreśla, że na terenie Wielkiej Brytanii odkryto dotąd tylko dwa podobne obiekty. Oba w pobliżu, na terenie hrabstwa Cambridgeshire. Specjaliści z MOLA analizowali ponad 280 tys. artefaktów, znalezionych w latach 2016-18 podczas wykopalisk związanych z przebudową autostrady A14 (A14 Cambridge to Huntingdon Improvement Scheme). W epoce żelaza wykorzystywanie ludzkich kości było na Wyspach Brytyjskich stosunkowo częstą praktyką. Wykonanych z nich przedmiotów używano zarówno w czasie rytuałów związanych ze zmarłymi, jak i w codziennych pracach. Podczas innych wykopalisk na terenie Cambridgeshire natrafiono np. na narzędzia do czyszczenia skór zwierzęcych, wykonane z kości ludzkich kończyn. O ile grzebienie wytworzone ze zwierzęcych kości były dość powszechne, o tyle dotąd zidentyfikowano tylko 2 inne grzebienie z ludzkiej kości. Niewykluczone, że to fascynujące znalezisko reprezentuje tradycję praktykowaną przez społeczności z epoki żelaza zamieszkujące wyłączenie ten teren [dzisiejszego] Cambridgeshire. Niesamowicie jest dostrzec takie hipermiejscowe trendy w grupach ludzi żyjących ponad 2 tys. lat temu - podkreśla Marshall. Co ciekawe, na zębach grzebienia z Bar Hill nie widać śladów zużycia, co sugeruje, że nie był to raczej obiekt użytkowy. Wg Marshalla, wskazówką co do jego funkcji jest wywiercony otwór - dzięki niemu grzebień mógł być noszony jako amulet. W Wielkiej Brytanii znaleziono sporo fragmentów ludzkich czaszek, które miały być noszone jako amulety. Podobne dowody archeologiczne z analogicznego okresu znajdowano również w Europie kontynentalnej. Wskazuje to na rozpowszechnione specjalne znaczenie tej części ludzkiego ciała. Dla członków lokalnej społeczności grzebień z Bar Hill mógł być silnie symbolicznym i bardzo istotnym obiektem. Niewykluczone, że wytworzono go z czaszki ważnego członka grupy, podtrzymując w ten sposób jego obecność i zachowując pamięć o nim. Analizując 2 znalezione wcześniej grzebienie, Marshall zauważył, że w obiekcie odkrytym w latach 70. w Earith wyrzeźbiono co prawda zęby, lecz w egzemplarzu znalezionym krótko po roku 2000 w Harston Mill pojawiają się już tylko nacięcia. Archeolog zaczął więc spekulować, że skoro artefakty te nie miały być prawdziwymi grzebieniami, to być może wzory przedstawiały szwy łączące poszczególne części czaszki. « powrót do artykułu

Gąsienice pawicy gruszkówki wydają dźwięk podobny do cykania świerszcza, gdy chcą ostrzec napastnika, że za chwilę stracą cierpliwość i na ich włoskach pojawi się śmierdząca substancja. Jayne E. Yack i zespół z Uniwersytetu w Ottawie porównują wygrywaną przez Saturnia pyri melodię do pocierania zębów grzebienia paznokciem. Gąsienice są bardzo ważne zarówno w sensie ekonomicznym, jak i ekologicznym - przekonuje Kanadyjka. Niszczą co prawda wiele roślin uprawnych, ale stanowią także pożywienie dla ptaków i nietoperzy. Dotąd skupiano się jednak na badaniu dorosłych motyli. Entomolodzy nagrali w laboratorium odgłosy wydawane przez gąsienice pawic gruszkówek. Pokrywały się one z zakresem dźwięków słyszanych przez ptaki, nietoperze i ludzi. Częstotliwość wynosiła od 3,7 do 55,1 kiloherców. Naukowcy przypuszczają, że "ćwierkanie" to wynik pocierania o siebie szczękami. Przeciągłe ćwierkanie pawicy gruszkówki przypomina klikanie gąsienicy ćmy Antheraea polyphemus, które zespół Yack opisał przed dwoma laty. Zwierzę zaczynało je wydawać przed zwróceniem na napastnika śmierdzącej treści. Współpracownica Yack Veronica Bura próbowała opisać zapach odstraszającego związku, lecz nie było to łatwe. Wg niej, woń jest z pewnością mocna i odrażająca. Kropelki cieczy pojawiają się na pokrytych kolcami grudkach. Panie natknęły się na ćwierkanie przypadkiem, badając dźwięki wydawane przez gąsienice.