W Xigaoxue w prowincji Henan archeolodzy odkopali duży grobowiec z III wieku n.e., w którym, wg nich, mógł zostać pochowany Cao Cao, legendarny chiński polityk, wojskowy i poeta. W literaturze Państwa Środka stanowił uosobienie przebiegłości i cynizmu, odpowiednik późniejszego europejskiego Machiavellego.
W grobowcu znaleziono epitafium i inskrypcje, które wydają się odnosić do generała. Poza ciałem mężczyzny w wieku sześćdziesięciu kilku lat, co odpowiadałoby wiekowi Cao Cao w chwili śmierci (miał wtedy 65 lat), złożono tam zwłoki dwóch kobiet.
Chińskie przysłowie "shuō Cáo Cāo, Cáo Cāo dào" to odpowiednik polskiego "o wilku mowa, a wilk tuż". W tamtejszej tradycji nie brakuje anegdot na temat Cao Cao, w tym wysławiających jego talenty polityczne czy wojskowe.
Cao Cao rozpoczął karierę w czasie Powstania Żółtych Turbanów, które wybuchło w 184 roku. W 198 został mianowany Zbawcą Cesarstwa, a 10 lat później kanclerzem i księciem Wei. Miał dwóch synów: Cao Pi oraz Cao Zhi, jednego z najwybitniejszych poetów swoich czasów.