Znajdź zawartość

Z magazynu Medical Problems of Performing Artists dowiadujemy się, że Wolfgang Amadeusz Mozart mógłby żyć dłużej, gdyby... więcej przebywał na słońcu. Mozard zmarł w 1791 roku wieku 35 lat. Od dawna wielu specjalistów zastanawiało się, jaka była przyczyna śmierci kompozytora. Wyjaśnienia zagadki nie ułatwiał fakt, iż nie przeprowadzono autopsji. Williama Granta, emerytowanego fizyka NASA specjalizującego się w badaniu atmosfery, oraz doktora Stefana Pilza zainteresowała informacja, że w latach 1762-1783 kompozytor cierpiał na liczne infekcje, które przytrafiały mu się pomiędzy połową października a połową maja. Dodając do tego informacje, że miał on problemy z nerkami, zaróżowione oczy i problemy z gardłem, obaj specjaliści wysunęli hipotezę, że kompozytor cierpiał na poważny niedobór witaminy D. Można ją pozyskać z tłustych ryb. Ponadto pod wpływem promieni słonecznych organizm samodzielnie ją produkuje. Mozart miał wyjątkowego pecha. Nie dość, że mieszkał w Alpach, gdzie przez pół roku samo światło słoneczne jest niewystarczające do wyprodukowania odpowiedniej ilości witaminy D, to jeszcze miał w zwyczaju pracować w nocy i spać w dzień. Od pewnego czasu wiemy, że niedobór witaminy D wiąże się z takimi chorobami jak grypa, zapalenie płuc, niektóre nowotwory, choroby autoimmunologiczne, choroby układu krążenia, układu kostnego i wiele innych. Biorąc pod uwagę fakt, że Mozart regularnie zapadał na infekcje wtedy, gdy słońce świeciło najsłabiej oraz jego tryb życia można przypuszczać, iż niedobór witaminy D stał się przyczyną śmierci kompozytora. Grant i Pilz zwracają uwagę, że nie jest to jedynie problem z przeszłości. Wielu muzyków spędza długie dnie wewnątrz pomieszczeń. Przypominają tutaj jedną z najwybitniejszych wiolonczelistek w historii, Brytyjkę Jacqueline Mary du Pré, która zmarła w roku 1987 w wieku 42 lat na stwardnienie rozsiane. Z chorobą tą również wiąże się niedobór witaminy D.

Profesor Cliff Eisen z londyńskiego King's College po roku pracy potwierdził, że badany przez niego obraz to nieznany dotychczas portret Wolfganga Amadeusza Mozarta. To prawdopodobnie najważniejszy portret odkryty od czasu śmierci kompozytora - stwierdził profesor. Mozart został namalowany z profilu, w czerwonym żakiecie. I to właśnie dzięki niemu udało się zidentyfikować kompozytora. Profesor Eisen mówi, że żakiet jest niemal identyczny z tym, który Mozart opisał 28 września 1782 roku w liście do swojego ojca. Uczony datuje obraz na rok 1783, a za jego autora uważa Josepha Hickla. Obraz należał do rodziny Johanna Lorenza Hageuera, bliskiego przyjaciela Mozarta. Rodzinna legenda mówi, że Hickel podarował ten portret Mozartowi w podziękowaniu za serenadę K375, którą kompozytor napisał dla członka rodziny Hickla. Profesor Eisen przypomina, że obraz jest tym cenniejszy, że znamy tylko trzy autentyczne portrety Mozarta z ostatniej dekady jego życia (1781-1791). Są to: rysunek Doris Stock z 1789 roku, woskowy medalion wykonany około 1788 przez Leonharda Poscha i nieukończony obraz olejny, który namalował szwagier Mozarta, Joseph Lange, pomiędzy rokiem 1782 a 1787. Portretem zainteresowano się szerzej w 2005 roku, gdy został kupiony przez jednego z amerykańskich kolekcjonerów. Nabywca nie miał pojęcia, że kupowany przez niego obraz może być tak cennym dziełem. Na jego trop specjaliści wpadli przypadkiem. Jeśli portret ponownie trafi na rynek może być wart miliony dolarów.