Znajdź zawartość

Graham Senior, nauczyciel geografii z Coventry, kopał w ogródku, gdy kilka centymetrów pod powierzchnią ziemi trafił na regularny kamień z widocznymi nacięciami. Zaintrygowany umył go, sfotografował, a zdjęcia wysłał znajomemu archeologowi. Ten stwierdził, że odkrycie jest na tyle interesujące, że warto zgłosić je do Portable Antiquities Scheme, gdzie rejestruje się przypadkowe znaleziska dokonane przez amatorów. Tamtejsza kurator przesłała zdjęcia profesor Katherinie Forsyth  z University of Glasgow, która potwierdziła, że nacięcia to wczesnośredniowieczne pismo ogham. Ogham to alfabetyczne pismo powstałe w IV wieku. Było to pierwsze pismo używane na terenie dzisiejszej Szkocji oraz Irlandii. Zapisywano nim język piktyjski oraz protogoidelski, od którego wywodzi się język staroirlandzki. Ogham składa się z poziomych linii ułożonych w grupy od 1 do 5 nacięć. Był stosowany zanim w Irlandii – zwanej Hibernią, a następnie Szkocją – przyjął się alfabet łaciński Obecnie znamy ponad 400 kamieni z ogham. Nie wiadomo, czemu one służyły. Niektórzy historycy sądzą, że były używane do rozwiązywania sporów prawnych dotyczących własności ziemi, gdyż często znajdowane są w pobliżach granic posiadłości i zapisano na nich imiona przodków. Napis na kamieniu znalezionym przez Seniora wykonany został we wczesnym stylu, prawdopodobnie pochodzi z V lub VI wieku, ale nie można wykluczyć, że powstał już w wieku IV. Widoczny na nim napis głosi MALDUMCAIL / S / LASS. Cześć pierwsza inskrypcji to nazwisko Mael Dumcail. Znacznie drugiej części nie jest pewne. Jak i to, dlaczego i po co znalazł się na terenie dzisiejszego Coventry w centrum Anglii. « powrót do artykułu