Znajdź zawartość

Dzięki mikroskopijnym guzkom na egzoszkielecie ciemne plamki pająków z rodzaju Maratus odbijają zaledwie 0,5% światła (dzieje się tak przy kącie zbierania rzędu 30°). Dzięki temu są one postrzegane jako czarniejsze od zwykłej czerni. Jak tłumaczy Dakota McCoy z Uniwersytetu Harvarda, ultraczarne plamki generują złudzenie optyczne i sprawiają, że zlokalizowane w pobliżu na odwłoku barwne wzory wydają się jaskrawsze i praktycznie świecą. W czasie pokazów godowych samce wprawiają barwny odwłok w wibracje. Żółte i czerwone kolory to skutek obecności barwników (3-OH-kinureniny i ksantommatyny). Niebieskie i fioletowe kolory to z kolei skutek oddziaływania światła z włoskowatymi łuskami. Czarne obszary także zawierają barwnik, ale badania przeprowadzone za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego pokazały, że na superczarnych plamkach M. speciosus i M. karrie znajdują się dodatkowo drobne wyrostki. Spokrewnione z tymi pająkami jednolicie czarne skakuny z rodzaju Cylistella mają dla odmiany gładką teksturę. Dzięki symulacjom zespół McCoy wykazał, że wyrostki na kilka sposobów sprawiają, że ciemne plamy wydają się jeszcze ciemniejsze. Trafiając na nierówność, fala świetlna ugina się np. w taki sposób, że "omija" pole widzenia samicy. W grę wchodzi też odbicie wielokrotne (ang. multiple scattering). Poza tym wyrostki są mikrosoczewkami; fala świetlna obiera dłuższą drogę przez pochłaniające pigmenty melaninowe. « powrót do artykułu