Znajdź zawartość

Znalezione w Patagonii skamieniałości liści, kwiatów, owocostanu i pączków zidentyfikowano ostatecznie jako należące do rośliny z rodzaju Eucalyptus sprzed 51,9 mln lat. To najstarsze makroskamieniałości o potwierdzonej przynależności do tego rodzaju, a zarazem jedyny eukaliptus uznany za występujący kiedyś naturalnie poza Australazją. Zespół z Uniwersytetu Cornella, którego artykuł ukazał się w piśmie PLoS ONE, stwierdził, że skamieniałość reprezentuje podrodzaj Symphyomyrtus. Paleontolodzy odkryli w skamieniałości szereg cech eukaliptusów, w tym długie, cienkie liście z gładkimi krawędziami, kropki na liściach odpowiadające gruczołom wydzielniczym oraz ślady na owocach po opadłych działkach kielicha i płatkach. Naukowcy podkreślają, że ewolucja rodzaju Eucalyptus była słabo udokumentowana w zapisie kopalnym, tym cenniejsze wydają się więc ostatnie ustalenia. Paru badaczy twierdziło, że udało im się zidentyfikować skamieniałości eukaliptusów z Ameryki Południowej, ale twierdzenia te nie przetrwały naukowej weryfikacji. Na skamieniałości natrafiono na stanowisku Laguna del Hunco w prowincji Chubut. Pierwsze okazy znaleźli tu geolodzy prowadzący w 1932 r. prace rozpoznawcze związane z wydobyciem ropy, jednak ważne skamieniałości odkryli dopiero w 2009 r. naukowcy z Argentyny i USA. Pączki dostarczyły ważnych informacji, które pozwoliły na zaliczenie skamieniałości w poczet przedstawicieli rodzaju Eucalyptus – ujawnia dr Elizabeth Hermsen. Dzięki odpowiedniemu oprogramowaniu i analizom morfologicznym udało się odtworzyć i uzupełnić drzewo filogenetyczne rodzaju Eucalyptus.