Znajdź zawartość

Podczas trwających prac badawczo-konserwatorskich ołtarza Wita Stwosza odsłonięto i odczytano datę 1486 znajdującą się na boku apostoła – św. Jakuba – podtrzymującego zasypiającą Maryję. Data ta nie była do tej pory znana badaczom sztuki średniowiecznej i opisana w literaturze przedmiotu. Święty Jakub podtrzymujący zasypiającą Maryję jest najważniejszą i centralną rzeźbą ołtarza Wita Stwosza. Na boku szaty apostoła odkryto datę 1486, która wyprzedza o trzy lata datę poświęcenia ołtarza. Do tej pory nie było żadnych napisów na ołtarzu w postaci daty, sygnatury, inskrypcji czy gmerku. Charakter pisma jest typowy dla cyfr gotyckich z charakterystyczną czwórką. Nie ma zatem wątpliwości, że jest to autentyk – podkreśla dr hab. Jarosław Adamowicz, kierownik prac badawczo-konserwatorskich. Odkrycie to otwiera dyskusję oraz nowe możliwości badawcze związane z powstaniem dzieła datowanego na 1477–1489. Prace konserwatorskie przy ołtarzu Wita Stwosza rozpoczęły się we wrześniu 2015 roku. Obecnie realizowana jest pełna konserwacja rzeźb i wszystkich elementów składowych centralnej części dzieła, w które skupione są dwie sceny ikonograficzne: Zaśnięcia i Wniebowzięcia NMP. « powrót do artykułu

Nawet tak znane zabytki jak Bazylika Mariacka w Krakowie mogą kryć wiele tajemnic. Przekonali się o tym archeolodzy, który pod podłogą bocznego ołtarza odkryli płytę nagrobną z XVI wieku. Jak donosi "Gazeta Wyborcza", najpierw natrafiono na fragmenty rzeźby przedstawiające szaty i rękę. Pod ścianą i stopniami ołtarza znajdowała się reszta płyty. Rzeźbę wykonano z piaskowca i zatopiono w niej metalowy pierścień oraz krzyż. Naukowcy uważają, że jest to płyta nagrobna biskupa Piotra Lubarta, sufragana płockiego w latach 1514-1530.