Znajdź zawartość

Naukowcy z Uniwersytetu Karola Darwina ustalili, że lotopałanka karłowata (Petaurus breviceps) to de facto trzy gatunki, a nie jeden. Dr Teigan Cremona podkreśla, że odkrycie nowego gatunku ssaka to niezwykłe i ekscytujące wydarzenie. Może ono jednak oznaczać, że rozmieszczenie tej lotopałanki było przeszacowane, a niedawne pożary buszu negatywnie wpłynęły na jej liczebność. Badania przeprowadzono we współpracy z Muzeum Australii Południowej oraz Uniwersytetem Technologicznym Queensland. Wykazały one, że P. breviceps to aż 3 genetycznie i morfologicznie unikatowe gatunki. Wyniki studium ukazały się w Zoological Journal of the Linnean Society. Prace rozpoczęły się, gdy wcześniejsze badania genetyczne zrodziły pytania odnośnie do tożsamości lotopałanki znalezionej w Terytorium Północnym. Dzięki kampanii crowdfundingowej zespół udał się do Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, by zbadać ponad 150-letni okaz. Oprócz tego naukowcy ocenili ponad 300 egzemplarzy: żywych i pochodzących z australijskich zbiorów. Teraz już wiadomo, że należy wyróżniać 3 gatunki: lotopałankę karłowatą (P. breviceps), a także sawannową (Petaurus ariel) i Petaurus notatus. Dr Cremona wyjaśnia, że lotopałanka sawannowa występuje na sawannach na północy Australii i wygląda jak o wiele mniejsza wersja lotopałanki pośredniej z bardziej spiczastym nosem. Pozostałe dwa gatunki, lotopałanka karłowata i P. notatus, wyglądają podobnie i mogą współwystępować w pewnych rejonach południowo-wschodniej Australii. Gdy uważano, że istnieje jeden gatunek, lotopałanki karłowate uznawano za rozpowszechnione i liczne oraz klasyfikowano jako gatunek najmniejszej troski. Rozróżnienie trzech gatunków oznacza znacząco pomniejszone rozmieszczenie, co sprawia, że gatunek jest podatny na [skutki] zniszczenia habitatu na dużą skalę. Zważywszy, że lotopałanki karłowate zamieszkują dziuple i potrzebują zróżnicowanego habitatu z rozmaitymi pokarmami, pożary buszu miały najprawdopodobniej zgubny wpływ na ten lubiany gatunek. Lotopałanka sawannowa z północy Australii występuje w regionie, w którym zachodzi zanikanie gatunków małych ssaków. Nim wyginą, musimy pilnie ocenić status ochronny lotopałanek karłowatych i sawannowych - apeluje dr Alyson Stobo-Wilson. Prof. Susan Carthew dodaje, że przyszłe prace powinny dot. ekologii i wymogów środowiskowych 3 gatunków. Ważne również, by szczegółowo opisać ich rozmieszczenie. « powrót do artykułu