Znajdź zawartość

Amerykańscy naukowcy odkryli, że receptor węglowodorów aromatycznych (ang. aryl hydrocarbon receptor, AHR), który znajduje się w niemal wszystkich komórkach i jest aktywowany przez wielopierścieniowe związki organiczne, takie jak dioksyny i ich pochodne, odgrywa ważną rolę również w metabolizmie. Eksperymenty na myszach pokazały, że blokowanie AHR nie tylko zapobiegało otyłości, ale i ją odwracało. Ustalenia zespołu z Centrum Medycznego Dartmouth–Hitchcock są bardzo istotne, zważywszy że otyłość to czynnik ryzyka różnych nowotworów, np. raka piersi. Wyniki badań ukazały się w International Journal of Obesity. Przeprowadziliśmy badania, w których wykazaliśmy, że gdy do wysokotłuszczowej paszy dodawano blokujący receptory AHR lek aNF (a-naftoflawon), myszy nie stawały się grubsze od gryzoni żywionych niskotłuszczową karmą kontrolną. Po takim samym okresie zwierzęta spożywające wysokotłuszczową karmę bez aNF stawały się bardzo otyłe. Nie wykazano skutków ubocznych leku - opowiada dr Craig Tomlinson. Później specjaliści zadali sobie pytanie, czy blokując receptor AHR za pomocą aNF, można nie tylko zapobiegać otyłości, ale i ją likwidować. By to sprawdzić, pozwoliliśmy, by myszy przytyły na wysokotłuszczowej diecie zachodniej, a następnie połowę gryzoni "przestawiliśmy" na wysokotłuszczową karmę z blokerem AHR. Na przestrzeni kolejnych tygodni myszy z tej podgrupy schudły, osiągając wagę zwierząt jedzących karmę niskotłuszczową. Reszta zwierząt stała się otyła. Ponownie nie zaobserwowano skutków ubocznych. Koniec końców Amerykanie postanowili zbadać mechanizmy stojące za zaobserwowanymi zjawiskami. Wiedząc, że AHR reguluje geny kluczowe dla metabolizmu tłuszczu, ekipa zaobserwowała, że gdy receptor węglowodorów aromatycznych zostaje zablokowany w komórkach wątroby i adipocytach, nie udaje mu się zwiększyć ekspresji genów istotnych dla magazynowania i syntezy tłuszczów. Bardzo mało badań, jeśli w ogóle jakieś, wykazało, że otyłość można odwrócić za pomocą farmakoterapii [...]. Obecnie ekipa Tomlinsona poszukuje odpowiedzi na kilka pytań. Amerykanie próbują np. ustalić, jakie składniki pokarmowe aktywują AHR. Badają też rolę mikrobiomu w odniesieniu do AHR i otyłości. Co najważniejsze, rozpoczęły się testy kliniczne, które mają pokazać, czy AHR może być celem terapeutycznym dla zmniejszenia otyłości u ludzi. « powrót do artykułu

Neurony oreksynowe podwzgórza wydają się dobrym celem dla leków do kontroli obżarstwa napadowego (ang. binge eating) u otyłych osób. Wcześniej wykazano, że te neurony są ważne z punktu widzenia uzależnienia od różnych narkotyków, w tym od kokainy. Kilka kluczowych objawów zaburzeń odżywiania, np. poczucie utraty kontroli, pokrywa się z tym, co wiemy o naturze uzależnień od narkotyków. Ponieważ układ oreksynowy jest zaangażowany w uzależnienie od narkotyków, skupiliśmy się na nim, by zrozumieć zmianę w motywacji pokarmowej, do której dochodzi przez powtarzające się epizody objadania - opowiada dr Gary Aston-Jones, dyrektor Rutgers Brain Health Institute. Amerykanie badali samice szczurów, którym podawano dietę kontrolną lub karmę obfitującą w cukier i tłuszcz (wiadomo, że powoduje ona tycie i objadanie). Później zwierzęta wykonywały zadanie nagradzane przekąskami. Gdy wzrastał nakład koniecznej pracy, uporczywa motywacja, by zdobywać jedzenie, utrzymywała się wyłącznie u szczurzyc z obżarstwem napadowym. Wzmożona motywacja znikała jednak po terapii substancją blokującą sygnalizację oreksynową w mózgu. Eksperymenty pokazały także, że bloker oreksynowy zmniejszał ilość pokarmu zjadanego podczas napadu (szczurzyce miały przez pół godziny nieograniczony dostęp do słodzonej mieszanki tłuszczowej). Kilka blokerów oreksynowych znajduje się na etapie testów klinicznych bądź zyskało już pozwolenie FDA, dlatego zaczęliśmy badania, które mają pokazać, czy dadzą one podobne rezultaty w naszym modelu zwierzęcym - wyjaśnia dr Morgan James. Zespół, który przedstawił swoje wyniki na dorocznej konferencji Stowarzyszenia na rzecz Badań Zachowań Związanych z Odżywianiem (Society for the Study of Ingestive Behavior, SSIB), podkreśla, że obecnie pacjenci z zaburzeniami odżywiania mają do dyspozycji niewiele opcji farmakologicznych. Byłoby więc wspaniale, gdyby nowa terapia rozszerzyła wachlarz metod dostępnych dla osób otyłych z zaburzeniem z napadami objadania się - zaznacza dr Nicholas Bello z Rutgers University. Akademicy chcą kontynuować badania, by ustalić, jak zmiana nawyków żywieniowych i/lub zmiana wagi wpływa na wielkość i liczbę neuronów oreksynowych. « powrót do artykułu