Znajdź zawartość

Zestalona biaława masa, znaleziona w jednym z naczyń z grobowca Ptahmesa, wysokiego rangą urzędnika z czasów panowania faraona Setiego I oraz jego syna Ramzesa II, to najstarszy znany twardy ser. Grobowiec znajduje się w Sakkarze. Został zbudowany w XIII w. p.n.e. W 1885 r. odkryli go łowcy skarbów. Większość tutejszych artefaktów trafiła do muzeów w Holandii, Włoszech i USA. Z czasem budowlę zasypały piaski. W 2010 r. jej ponownego odkrycia dokonali archeolodzy z Uniwersytetu w Kairze. Parę lat później specjaliści natknęli się tutaj na rozbite naczynia. W jednym z nich znajdowała się zestalona biaława masa oraz tkanina, która okrywała całość albo miała chronić zawartość. Zespół Enrica Greco z Uniwersytetu w Katanii postanowił przeanalizować zestaloną masę. Po rozpuszczeniu próbki naukowcy oczyścili jej białkowe składowe i zbadali za pomocą chromatografii cieczowej sprzężonej ze spektrometrią mas. Wykryte peptydy pokazały, że próbka pochodziła z produktu nabiałowego z mieszanego mleka krowiego i owczego bądź koziego. Cechy tkaniny sugerują, że nadawała się ona do przechowywania produktów stałych, a nie cieczy, co w połączeniu z innymi wskazówkami skłoniło autorów publikacji z pisma Analytical Chemistry do wysnucia wniosku, że badany nabiał to najprawdopodobniej twardy ser. Inne peptydy z próbki ujawniły, że ser był skażony pałeczką maltańską (Brucella melitensis), czyli bakterią wywołującą brucelozę. Jeśli wyniki wstępnych analiz się potwierdzą, próbka zostanie uznana za najstarszy opisany biomolekularny dowód tej choroby. « powrót do artykułu