Znajdź zawartość

Bannykus i Xiyunykus to nowe alwarezaury z Chin. Xiyunykusa odkryto w 2005 r. w Sinciang, a Bannykusa w 2009 r. w Mongolii Wewnętrznej. Alwarezaury to tajemnicza grupa teropodów. Pod wieloma względami przypominały one ptaki. Wydaje się też, że były przystosowane do odżywiania owadami żyjącymi w koloniach. Alwarezaury to dziwne zwierzęta. Przez silne, wyposażone w pazury dłonie i słabe szczęki zdają się być dinozaurzymi odpowiednikami dzisiejszych mrówników i mrówkojadów - opowiada prof. Jonah Choiniere z University of the Witwatersrand. Alwarezaury nie zawsze żywiły się owadami. Najwcześniejsi przedstawiciele tej grupy mieli zęby i kończyny przednie idealnie nadające się do chwytania i zjadania drobnych ofiar. Dopiero później zęby uległy redukcji, a w dłoni wyewoluował duży pojedynczy pazur, który mógł być wykorzystywany do rozdrapywania butwiejących pni i mrowisk. Nowe skamieniałości mają długie ramiona. Pokazują więc, że alwarezaury uzyskały krótsze ramiona na dalszych etapach historii ewolucyjnej, u gatunków o mniejszych rozmiarach ciała. W ich przypadku scenariusz był więc odwrotny niż u tyranozaurów, u których krótkie ramiona towarzyszyły gigantycznym rozmiarom - opowiada prof. Roger Benson z Uniwersytetu Oksfordzkiego. Bannykus i Xiyunykus są bardzo istotne, gdyż stanowią etap przejściowy w procesie przystosowania alwarezaurów do nowej diety. « powrót do artykułu