Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów ' Milena Canning' .



Więcej opcji wyszukiwania

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Nasza społeczność
    • Sprawy administracyjne i inne
    • Luźne gatki
  • Komentarze do wiadomości
    • Medycyna
    • Technologia
    • Psychologia
    • Zdrowie i uroda
    • Bezpieczeństwo IT
    • Nauki przyrodnicze
    • Astronomia i fizyka
    • Humanistyka
    • Ciekawostki
  • Artykuły
    • Artykuły
  • Inne
    • Wywiady
    • Książki

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


Adres URL


Skype


ICQ


Jabber


MSN


AIM


Yahoo


Lokalizacja


Zainteresowania

Znaleziono 1 wynik

  1. Naukowcy z Uniwersytetu Zachodniego Ontario (UZO) potwierdzili rzadki przypadek niewidomej kobiety, zdolnej do postrzegania poruszających się obiektów. Zespół Jody Culham przeprowadził najobszerniejsze jak dotąd analizy i mapowanie mózgu 48-letniej Szkotki Mileny Canning. Canning straciła wzrok 18 lat temu po zakażeniu dróg oddechowych i serii udarów. Jakiś czas po wybudzeniu z 8-tygodniowej śpiączki spostrzegła błysk na brokatowej torebce na prezent. Potem zaczęła sporadycznie zauważać inne ruszające się rzeczy, np. huśtający się koński ogon idącej córki (nie widziała jednak jej twarzy), deszcz spływający po szybie (bez widoku za szybą) czy wodę spływającą do kanału (ale już nie pełną wannę). Gordon Dutton, oftalmolog z Glasgow, skierował pacjentkę do Instytutu Mózgu i Umysłu UZO, gdzie poddano ją szeregowi badań, w tym funkcjonalnemu rezonansowi magnetycznemu (fMRI). Okazało się, że kobieta cierpi na rzadki fenomen (objaw) Riddocha, przy którym chory zachowuje świadomość poruszających się obiektów. Z tyłu brakuje jej fragmentu tkanki mózgowej wielkości mniej więcej jabłka - chodzi o prawie całe płaty potyliczne, które odpowiadają za przetwarzanie wzrokowe. Sądzimy, że choć w przypadku Mileny superautostrada układu wzrokowego kończy się ślepym zaułkiem, [...] wytworzyła ona boczne drogi, dzięki którym da się ominąć autostradę i przenieść jakąś część widzenia - zwłaszcza ruchu - do innych części mózgu. Podczas badań Canning była w stanie rozpoznać ruch, a także kierunek, rozmiar i prędkość toczonych w jej stronę piłeczek. Umiała też otworzyć dłoń i schwytać je w idealnie dobranym momencie. Jak podkreślają Kanadyjczycy, 48-latka bez większych problemów przemieszczała się wokół krzeseł. Milena tylko czasami poprawnie identyfikowała kolor i tylko w połowie przypadków stwierdzała, czy pokazywana jej dłoń ma kciuk skierowany w górę, czy w dół. Nie widzę jak normalni ludzie. Nie widzę też jak kiedyś. Rzeczy, które postrzegam, są naprawdę dziwne. Coś się dzieje i mój mózg próbuje się poprzełączać lub wypróbować inne szlaki - podsumowuje sama Canning.   « powrót do artykułu
×
×
  • Dodaj nową pozycję...