Znajdź zawartość

Leczenie rozległych ran bywa skomplikowane i uciążliwe. Po ich zaszyciu nierzadko dochodzi do zakażeń, zaś naprężenia wywołane przez ruchy pacjenta mogą powodować pękanie nici chirurgicznych lub uszkodzenia otaczającej tkanki. Na szczęście problemy te można z łatwością zminimalizować za pomocą cyjanoakrylanów - związków powszechnie sprzedawanych jako "superkleje". Najnowszy materiał, zbudowany z 2-cyjanoakrylanu oktylu, został właśnie dopuszczony do użytku przez FDA - amerykański urząd ds. leków i żywności. Wynalazek, opracowany przez ekspertów z prywatnej firmy Adhezion Biomedical, jest dziecinnie prosty w użyciu - wystarczy nanieść go na ranę i poczekać, aż dojdzie do wytworzenia spoiny. Głównym zastosowaniem produktu, nazwanego SurgiSeal, będzie wspomaganie interwencji chirurgicznych oraz działanie w nagłych przypadkach wymagających pośpiesznej reakcji lekarzy lub ratowników medycznych. Przedstawiciele producenta proponują także używanie nowego typu opatrunku do zabezpieczania nacięć powstałych podczas zabiegów wykonywanych przez chirurgów plastycznych. W przeciwieństwie do większości cyjanoakrylanów, produkt zaprezentowany przez Adhezion Biomedical nie wymaga chemicznego aktywatora i jest znacznie bardziej elastyczny od innych "superklejów" stosowanych dotychczas w medycynie. Posiada on także dodatkowe właściwości korzystne z punktu widzenia opieki nad pacjentem, takie jak nieprzemakalność czy właściwości bakteriostatyczne. Także jego usuwanie jest ułatwione w porówaniu do większości opatrunków z tej rodziny. Niestety, obecnie nie wiadomo, czy wynalazek opracowany przez Adhezion Biomedical trafi na rynek europejski.

Naukowcy z Indiana University i Brown University zadali sobie pytanie, jak to się dzieje, że rozpowszechnione bakterie Caulobacter crescentus bez najmniejszego problemu żyją przyczepione kamieni czy roślin w szybko płynącej wodzie. Przyglądając się mikroorganizmom odkryli substancję, która najprawdopodobniej jest najmocniejszym naturalnym klejem. W przyszłości może on znaleźć zastosowanie w wielu dziedzinach, od medycyny ratunkowej po łatanie okrętów na pełnym morzu. Caulobacter crescentus wytwarza substancję, składającą się z polisacharydów oraz niezidentyfikowanych jeszcze molekuł. Gdy uczeni, dzięki manipulacjom genetycznym, pozbawili ich tej substancji, mikroorganizmy nie były w stanie przyczepić się do żadnej powierzchni. Za to te, które ją posiadały, kleiły się do roślin, szkła, kamienia, metalu i innych mikroorganizmów. Co ważne, C.crescentus jest całkowicie nieszkodliwa dla człowieka, dzięki czemu jej klej może znaleźć zastosowanie w medycynie. Bliższe badania wykazały, że do oderwania bakterii od szklanej pipepty konieczne było użycie trzykrotnie większej siły, niż do oderwania przedmiotu przyklejonego nowoczesnym superklejem. Siła, potrzebna do jej oderwania, wyniosła ponad 70 niutonów na milimetr kwadratowy, czyli ponad 713 kilogramów na centymetr kwadratowy.