Znajdź zawartość

Jedzenie suszonych śliwek zapobiega złamaniom kości i osteoporozie. W czasie mojej kariery naukowej testowałem liczne suszone owoce, w tym figi, daktyle, truskawki i rodzynki, ale żadne nie zbliżyły się nawet do tego, jak suszone śliwki wpływają na gęstość kości – twierdzi prof. Bahram H. Arjmandi z Uniwersytetu Stanowego Florydy. Arjmandi prowadził badania z kolegami z uczelni, a także specjalistami z Uniwersytetu Stanowego Oklahomy. Ich wspólny artykuł ukazał się w piśmie British Journal of Nutrition. W eksperymencie wzięły udział 2 grupy kobiet w wieku postmenopauzalnym. Przedstawicielkom pierwszej (55) polecono, by przez rok codziennie zjadały 100 g, czyli ok. 10 suszonych śliwek. Czterdzieści pięć pań z grupy kontrolnej raczyło się codziennie 10 dag suszonych jabłek. Obie grupy zażywały 500 mg wapnia i 400 jednostek międzynarodowych witaminy D dziennie. Okazało się, że w porównaniu do grupy jabłkowej, kobiety, które jadły suszone śliwki, miały znacznie większą gęstość kości łokciowej i kręgosłupa. Arjmandi jest przekonany, stało się tak, ponieważ suszone śliwki zmniejszały tempo resorpcji kości, które w miarę starzenia zaczyna przewyższać prędkość tworzenia kości. W ciągu pierwszych 5-7 lat po menopauzie kobiety są zagrożone utratą kości w tempie 3-5% rocznie. Osteoporoza nie jest jednak ograniczona wyłącznie do pań. Około 65. roku życia mężczyźni zaczynają tracić masę kostną z taką samą prędkością jak kobiety. Arjmandi zachęca wszystkich do profilaktyki śliwkowej. Proponuje, by zacząć od 2-3 suszonych śliwek dziennie i stopniowo zwiększać liczbę zjadanych sztuk do 6-10 dziennie.

Długotrwałe wibracje mogą być szkodliwe dla zdrowia, czego przykładem osoby pracujące młotem pneumatycznym. Jak się okazuje, odpowiednio dobrane wibracje, podobne do wibracji telefonu komórkowego, ale silniejsze, mogą też być wykorzystane do leczenia, wzmacniają bowiem kości i nie tylko. Utrata tkanki kostnej (osteoporoza) osób starszych jest jedną z powszechniejszych dolegliwości, a złamania kości udowej i urazy stawu biodrowego często prowadzą do unieruchomienia pacjenta, a nawet śmierci. Dlatego wciąż poszukuje się skutecznych terapii. Studium sugerujące, że wibracje są pożyteczne przynajmniej dla osób starszych, przeprowadzono na Medical College of Georgia i opublikowano w periodyku Bone. Karl H. Wenger przez dwanaście tygodni aplikował wibracje osiemnastomiesięcznym samcom myszy - ten wiek odpowiada wiekowi 55-65 lat u człowieka. Codzienna dawka drgań wynosiła trzydzieści minut. Porównanie „wytrząsanych" myszy z grupą kontrolną wykazało wzrost gęstości kości wokół stawu biodrowego oraz kości udowej. Również biomarkery sygnalizujące złamanie kości znacznie redukowane były taką terapią. W przypadku terapii po złamaniach kości terapia wibracyjna przyspieszała zrastanie się kości. Skuteczność tej metody potwierdziły kliniczne próby na ludziach, co ciekawe, wibracje były odczuwane nie jako przykre, lecz kojące i łagodzące ból. Nie jest znany mechanizm tych zjawisk, ale są pierwsze teorie. Naukowcy uważają, że rytmiczne ruchy, wzbudzane wibracjami, stanowią rodzaj gimnastyki dla komórek. Jądro komórkowe, zawieszone wewnątrz komórki na cienkich włóknach, porusza się, napinając je i wzmacniając. Drgania pobudzają również osteoblasty, czyli komórki kościotwórcze. Inny mechanizm działa prawdopodobnie podczas zrastania się złamanych kości. Wibracje, jak się okazało, spowalniają namnażanie się komórek macierzystych, co wydaje się sprzeczne z wynikiem. Jak się jednak sądzi, namnażanie komórek ustępuje miejsca procesowi ich różnicowania się (specjalizacji), przekształcaniu w komórki kostne - a właśnie różnicowanie się komórek jest upośledzone u osób starszych. W badaniu dra Wengera skorzystano jedynie z myszy płci męskiej, ponieważ wcześniejsze doświadczenia Clintona T. Rubina ze State University of New York wykazały, że kobiety po menopauzie nie doświadczają korzystnych dla kości efektów wibracji. Nie koniec to potencjalnych korzyści z takie metody leczniczej. Naukowcy z Medical College of Georgia, we współpracy z Georgia Prevention Institute zajmują się badaniem wpływu drgań na zwiększenie wychwytu glukozy u diabetyków i zwiększenia produkcji insuliny. Inne potencjalne korzyści to zmniejszenie otłuszczenia wątroby i otyłych dzieci zagrożonych cukrzycą. Chociaż wibracje nie wpływają na kondycję serca tak, jak zwykłe ćwiczenia fizyczne, to jednak również wzmacniają mięśnie i sprzyjają utracie wagi.